գիշատեմ
Old Armenian edit
Etymology edit
From գէշ (gēš) + -ատ- (-at-).
Verb edit
գիշատեմ • (gišatem) (aorist indicative գիշատեցի)
- to tear, to devour
- գիշատել զմիմեանս ― gišatel zmimeans ― to tear each other, to tear one another to pieces
Conjugation edit
active
| infinitive | գիշատել (gišatel) | participle | գիշատեցեալ, գիշատեալ (gišatecʻeal, gišateal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | գիշատեց- (gišatecʻ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | գիշատեմ (gišatem) | գիշատես (gišates) | գիշատէ (gišatē) | գիշատեմք (gišatemkʻ) | գիշատէք (gišatēkʻ) | գիշատեն (gišaten) | |
| imperfect | գիշատէի, գիշատեի* (gišatēi, gišatei*) | գիշատէիր, գիշատեիր* (gišatēir, gišateir*) | գիշատէր (gišatēr) | գիշատէաք, գիշատեաք* (gišatēakʻ, gišateakʻ*) | գիշատէիք, գիշատեիք* (gišatēikʻ, gišateikʻ*) | գիշատէին, գիշատեին* (gišatēin, gišatein*) | |
| aorist | գիշատեցի (gišatecʻi) | գիշատեցեր (gišatecʻer) | գիշատեաց (gišateacʻ) | գիշատեցաք (gišatecʻakʻ) | գիշատեցէք, գիշատեցիք (gišatecʻēkʻ, gišatecʻikʻ) | գիշատեցին (gišatecʻin) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | գիշատիցեմ (gišaticʻem) | գիշատիցես (gišaticʻes) | գիշատիցէ (gišaticʻē) | գիշատիցեմք (gišaticʻemkʻ) | գիշատիցէք (gišaticʻēkʻ) | գիշատիցեն (gišaticʻen) | |
| aorist | գիշատեցից (gišatecʻicʻ) | գիշատեսցես (gišatescʻes) | գիշատեսցէ (gišatescʻē) | գիշատեսցուք (gišatescʻukʻ) | գիշատեսջիք (gišatesǰikʻ) | գիշատեսցեն (gišatescʻen) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | գիշատեա՛ (gišateá) | — | — | գիշատեցէ՛ք (gišatecʻḗkʻ) | — | |
| cohortative | — | գիշատեսջի՛ր (gišatesǰír) | — | — | գիշատեսջի՛ք (gišatesǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ գիշատեր (mí gišater) | — | — | մի՛ գիշատէք (mí gišatēkʻ) | — | |
| *rare | |||||||
mediopassive
| infinitive | գիշատել, գիշատիլ* (gišatel, gišatil*) | participle | գիշատեցեալ, գիշատեալ (gišatecʻeal, gišateal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | գիշատեց- (gišatecʻ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | գիշատիմ (gišatim) | գիշատիս (gišatis) | գիշատի (gišati) | գիշատիմք (gišatimkʻ) | գիշատիք (gišatikʻ) | գիշատին (gišatin) | |
| imperfect | գիշատէի (gišatēi) | գիշատէիր (gišatēir) | գիշատէր, գիշատիւր (gišatēr, gišatiwr) | գիշատէաք (gišatēakʻ) | գիշատէիք (gišatēikʻ) | գիշատէին (gišatēin) | |
| aorist | գիշատեցայ (gišatecʻay) | գիշատեցար (gišatecʻar) | գիշատեցաւ (gišatecʻaw) | գիշատեցաք (gišatecʻakʻ) | գիշատեցայք (gišatecʻaykʻ) | գիշատեցան (gišatecʻan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | գիշատիցիմ (gišaticʻim) | գիշատիցիս (gišaticʻis) | գիշատիցի (gišaticʻi) | գիշատիցիմք (gišaticʻimkʻ) | գիշատիցիք (gišaticʻikʻ) | գիշատիցին (gišaticʻin) | |
| aorist | գիշատեցայց (gišatecʻaycʻ) | գիշատեսցիս (gišatescʻis) | գիշատեսցի (gišatescʻi) | գիշատեսցուք (gišatescʻukʻ) | գիշատեսջիք (gišatesǰikʻ) | գիշատեսցին (gišatescʻin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | գիշատեա՛ց (gišateácʻ) | — | — | գիշատեցարո՛ւք (gišatecʻarúkʻ) | — | |
| cohortative | — | գիշատեսջի՛ր (gišatesǰír) | — | — | գիշատեսջի՛ք (gišatesǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ գիշատիր (mí gišatir) | — | — | մի՛ գիշատիք (mí gišatikʻ) | — | |
| *post-classical | |||||||
Descendants edit
- → Armenian: գիշատել (gišatel) (learned)
References edit
- Petrosean, Matatʻeay (1879) “գիշատեմ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy