դուշման

Armenian

Etymology

From Classical Persian دشمن (dušman). A doublet of թշնամի (tʻšnami), an older Iranian borrowing.

Pronunciation

• (Eastern Armenian, standard) IPA^(key): [duʃˈmɑn]
• (Western Armenian, standard) IPA^(key): [tʰuʃˈmɑn]

• Audio (Eastern Armenian)

  (file)

Noun

դուշման • (dušman)

1. (dialectal) enemy

Declension

i-type, animate (Eastern Armenian)

	singular	plural
nominative	դուշման (dušman)	դուշմաններ (dušmanner)
dative	դուշմանի (dušmani)	դուշմանների (dušmanneri)
ablative	դուշմանից (dušmanicʻ)	դուշմաններից (dušmannericʻ)
instrumental	դուշմանով (dušmanov)	դուշմաններով (dušmannerov)
locative	—	—
	definite forms
nominative	դուշմանը/դուշմանն (dušmanə/dušmann)	դուշմանները/դուշմաններն (dušmannerə/dušmannern)
dative	դուշմանին (dušmanin)	դուշմաններին (dušmannerin)
	1st person possessive forms (my)
nominative	դուշմանս (dušmans)	դուշմաններս (dušmanners)
dative	դուշմանիս (dušmanis)	դուշմաններիս (dušmanneris)
ablative	դուշմանիցս (dušmanicʻs)	դուշմաններիցս (dušmannericʻs)
instrumental	դուշմանովս (dušmanovs)	դուշմաններովս (dušmannerovs)
locative	—	—
	2nd person possessive forms (your)
nominative	դուշմանդ (dušmand)	դուշմաններդ (dušmannerd)
dative	դուշմանիդ (dušmanid)	դուշմաններիդ (dušmannerid)
ablative	դուշմանիցդ (dušmanicʻd)	դուշմաններիցդ (dušmannericʻd)
instrumental	դուշմանովդ (dušmanovd)	դուշմաններովդ (dušmannerovd)
locative	—	—

Synonyms

• թշնամի (tʻšnami)