կամենամ
Old Armenian edit
Etymology edit
Suffixed verb: կամք (kamkʻ) + -են- (-en-).
Verb edit
կամենամ • (kamenam) (aorist indicative կամեցայ)
- (post-Classical) Alternative form of կամիմ (kamim)
Conjugation edit
mediopassive
| infinitive | կամենալ (kamenal) | participle | կամեցեալ (kamecʻeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | կամեցուցանեմ (kamecʻucʻanem) | aorist stem | կամեց- (kamecʻ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | կամենամ (kamenam) | կամենաս (kamenas) | կամենայ (kamenay) | կամենամք (kamenamkʻ) | կամենայք (kamenaykʻ) | կամենան (kamenan) | |
| imperfect | կամենայի (kamenayi) | կամենայիր (kamenayir) | կամենայր (kamenayr) | կամենայաք (kamenayakʻ) | կամենայիք (kamenayikʻ) | կամենային (kamenayin) | |
| aorist | կամեցայ (kamecʻay) | կամեցար (kamecʻar) | կամեցաւ (kamecʻaw) | կամեցաք (kamecʻakʻ) | կամեցայք (kamecʻaykʻ) | կամեցան (kamecʻan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | կամենայցիմ (kamenaycʻim) | կամենայցիս (kamenaycʻis) | կամենայցի (kamenaycʻi) | կամենայցիմք (kamenaycʻimkʻ) | կամենայցիք (kamenaycʻikʻ) | կամենայցին (kamenaycʻin) | |
| aorist | կամեցայց (kamecʻaycʻ) | կամեսցիս (kamescʻis) | կամեսցի (kamescʻi) | կամեսցուք (kamescʻukʻ) | կամեսջիք (kamesǰikʻ) | կամեսցին (kamescʻin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | կամեցի՛ր (kamecʻír) | — | — | կամեցարո՛ւք (kamecʻarúkʻ) | — | |
| cohortative | — | կամեսջի՛ր (kamesǰír) | — | — | կամեսջի՛ք (kamesǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ կամենար (mí kamenar) | — | — | մի՛ կամենայք (mí kamenaykʻ) | — | |
References edit
- Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “կամենամ”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy