تواص
Arabic edit
Root |
---|
و ص ي (w-ṣ-y) |
Pronunciation edit
Noun edit
تَوَاصٍ • (tawāṣin) m
- verbal noun of تَوَاصَى (tawāṣā) (form VI)
Declension edit
Declension of noun تَوَاصٍ (tawāṣin)
Singular | singular triptote in ـٍ (-in) | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | تَوَاصِي tawāṣī |
التَّوَاصِي at-tawāṣī |
تَوَاصِي tawāṣī |
Nominative | تَوَاصٍ tawāṣin |
التَّوَاصِي at-tawāṣī |
تَوَاصِي tawāṣī |
Accusative | تَوَاصِيًا tawāṣiyan |
التَّوَاصِيَ at-tawāṣiya |
تَوَاصِيَ tawāṣiya |
Genitive | تَوَاصٍ tawāṣin |
التَّوَاصِي at-tawāṣī |
تَوَاصِي tawāṣī |