Arabic edit

Root
و ص ي (w-ṣ-y)

Pronunciation edit

Verb edit

تَوَاصَى (tawāṣā) VI, non-past يَتَوَاصَى‎ (yatawāṣā)

  1. to enjoin each other
    • 609–632 CE, Qur'an, 90:17:
      ثُمَّ كَانَ مِنَ ٱلَّذِينَ آمَنُوا وَتَوَاصَوْا بِٱلصَّبْرِ وَتَوَاصَوْا بِٱلْمَرْحَمَةِ
      ṯumma kāna mina llaḏīna ʔāmanū watawāṣaw bi-ṣ-ṣabri watawāṣaw bi-l-marḥamati
      (please add an English translation of this quotation)

Conjugation edit