شباهنگام

Persian

Etymology

• شب + ا + هنگام

Adverb

شباهنگام • (šabâhengâm)

1. (literary) at night

   ترا من چشم در راهم. شباهنگام،

   که می‌گیرند در شاخِ «تلاجن» سایه‌ها رنگِ سیاهی

   وزآن دلخستگانت راست اندوهی فراهم

   شباهنگام. در آن دم که بر جا دره‌ها چون مرده ماران خفتگانند

   در آن نوبت که بندد دستِ نیلوفر به پایِ سروِ کوهی دام

   گَرَم یاد آوری یا نه

   من از یادت نمی‌کاهم

   ترا من چشم در راهم.

   ―Nima Yooshij; Shahram Nazeri

Related terms

• شبان‌هنگام (šabân-hengâm)