Ottoman Turkish

edit
 
طبان

Alternative forms

edit

Etymology

edit

From Proto-Turkic *tāpan (foot, sole).

Pronunciation

edit

Noun

edit

طبان (taban)

  1. sole of the foot
  2. sole of a shoe
  3. fundament, basis
  4. crossbeam, wallplate
  5. roller in agriculture
  6. firmness, determination, courage, intentness
  7. level as an instrument for evening in construction work
  8. Indian or Damascus steel of a special kind
  9. (attributive) flat, level

Derived terms

edit

Descendants

edit

Further reading

edit
  • Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680) “طبان”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum[1], Vienna, column 3083
  • Nişanyan, Sevan (2002–) “taban”, in Nişanyan Sözlük
  • Redhouse, James W. (1890) “طبان”, in A Turkish and English Lexicon[2], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1231
  • Zenker, Julius Theodor (1876) “طبان”, in Türkisch-arabisch-persisches Handwörterbuch, volume 2 (overall work in German and French), Leipzig: Wilhelm Engelmann, page 594