Ottoman Turkish edit

Alternative forms edit

Etymology edit

From the interrogative stem Proto-Turkic *ka-.

Adverb edit

قانی (kanı, hanı, hani)

  1. (interrogative) where

Descendants edit

  • Turkish: hani

References edit

  • Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680) “قانی”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum[1], Vienna, columns 3600–3692
  • Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680) “قنجه”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum[2], Vienna, column 3767
  • Redhouse, James W. (1890) “قنی”, in A Turkish and English Lexicon[3], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1477
  • Zenker, Julius Theodor (1876) “قانی”, in Türkisch-arabisch-persisches Handwörterbuch, volume 2 (overall work in German and French), Leipzig: Wilhelm Engelmann, pages 685–686
  • Zenker, Julius Theodor (1876) “هانی”, in Türkisch-arabisch-persisches Handwörterbuch, volume 2 (overall work in German and French), Leipzig: Wilhelm Engelmann, page 938