सिंहासन

Hindi edit

Etymology edit

Borrowed from Sanskrit सिंहासन (siṃhāsana).

Pronunciation edit

  • (Delhi Hindi) IPA(key): /sɪŋ.ɡʱɑː.sən/, [sɪ̃ŋ.ɡʱäː.sɐ̃n]

Noun edit

सिंहासन (siṅhāsanm

  1. throne
    Synonym: राजगद्दी (rājgaddī)
    बूढ़ा राजा सिंहासन से उतरा।
    būṛhā rājā sĩhāsan se utrā.
    The old king abdicated the throne.
  2. (figuratively) sovereignty, rule, dominion

Declension edit

Sanskrit edit

Etymology edit

सिंह (siṃha, lion) +‎ आसन (āsana, seat; pose).

Noun edit

सिंहासन (siṃhāsana) stemn

  1. throne; "lion's seat"
    • c. 400 BCE, Mahābhārata 1.69.34:
      तच्छ्रुत्वा पौरवो राजा व्याहृतं वै दिवौकसाम् ।
      सिंहासनात् समुत्थाय प्रणम्य च दिवौकसः ॥
      tacchrutvā pauravo rājā vyāhṛtaṃ vai divaukasām.
      siṃhāsanāt samutthāya praṇamya ca divaukasaḥ.
  2. kind of sitting posture

Declension edit

Neuter a-stem declension of सिंहासन
Nom. sg. सिंहासनम् (siṃhāsanam)
Gen. sg. सिंहासनस्य (siṃhāsanasya)
Singular Dual Plural
Nominative सिंहासनम् (siṃhāsanam) सिंहासने (siṃhāsane) सिंहासनानि (siṃhāsanāni)
Vocative सिंहासन (siṃhāsana) सिंहासने (siṃhāsane) सिंहासनानि (siṃhāsanāni)
Accusative सिंहासनम् (siṃhāsanam) सिंहासने (siṃhāsane) सिंहासनानि (siṃhāsanāni)
Instrumental सिंहासनेन (siṃhāsanena) सिंहासनाभ्याम् (siṃhāsanābhyām) सिंहासनैः (siṃhāsanaiḥ)
Dative सिंहासनाय (siṃhāsanāya) सिंहासनाभ्याम् (siṃhāsanābhyām) सिंहासनेभ्यः (siṃhāsanebhyaḥ)
Ablative सिंहासनात् (siṃhāsanāt) सिंहासनाभ्याम् (siṃhāsanābhyām) सिंहासनेभ्यः (siṃhāsanebhyaḥ)
Genitive सिंहासनस्य (siṃhāsanasya) सिंहासनयोः (siṃhāsanayoḥ) सिंहासनानाम् (siṃhāsanānām)
Locative सिंहासने (siṃhāsane) सिंहासनयोः (siṃhāsanayoḥ) सिंहासनेषु (siṃhāsaneṣu)

Descendants edit

References edit