กุ้งหอยปูปลา

Thai

Etymology

From กุ้ง (gûng, “prawn”) +‎ หอย (hɔ̌i, “shell”) +‎ ปู (bpuu, “crab”) +‎ ปลา (bplaa, “fish”).

Pronunciation

Orthographic		กุ้งหอยปูปลา k u ˆ ŋ h ɒ y p ū p l ā
Phonemic {Short}		กุ้ง-ห็อย-ปู-ปฺลา k u ˆ ŋ – h ˘ ɒ y – p ū – p ̥ l ā
Romanization	Paiboon	gûng-hɔ̌i-bpuu-bplaa
	Royal Institute	kung-hoi-pu-pla
(standard) IPA(key)		/kuŋ˥˩.hɔj˩˩˦.puː˧.plaː˧/(R)

Noun

กุ้งหอยปูปลา • (gûng-hɔ̌i-bpuu-bplaa)

1. (idiomatic) seafood.
2. (idiomatic) aquatic animal; marine animal.

Related terms

• see: เสือสิงห์กระทิงแรด (sʉ̌ʉa-sǐng-grà-ting-rɛ̂t)