ἀπαλλάσσω

See also: απαλλάσσω

Ancient Greek

Alternative forms

• ἀπαλλάττω (apalláttō) — Attic

Etymology

From ἀπαλλαγή (apallagḗ) +‎ -σσω (-ssō) and/or ἀπο- (apo-) +‎ ἀλλάσσω (allássō)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.pal.lás.sɔː/ → /a.palˈlas.so/ → /a.paˈla.so/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.pal.lás.sɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.palˈlas.so/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.palˈlas.so/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.palˈlas.so/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.paˈla.so/

Verb

ἀπαλλάσσω • (apallássō)

1. to set free, release, deliver
2. to depart

Conjugation

   Present: ἀπᾰλλᾰ́σσω, ἀπᾰλλᾰ́σσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀπᾰλλᾰ́σσω	ἀπᾰλλᾰ́σσεις	ἀπᾰλλᾰ́σσει	ἀπᾰλλᾰ́σσετον	ἀπᾰλλᾰ́σσετον	ἀπᾰλλᾰ́σσομεν	ἀπᾰλλᾰ́σσετε	ἀπᾰλλᾰ́σσουσῐ(ν)
	subjunctive	ἀπᾰλλᾰ́σσω	ἀπᾰλλᾰ́σσῃς	ἀπᾰλλᾰ́σσῃ	ἀπᾰλλᾰ́σσητον	ἀπᾰλλᾰ́σσητον	ἀπᾰλλᾰ́σσωμεν	ἀπᾰλλᾰ́σσητε	ἀπᾰλλᾰ́σσωσῐ(ν)
	optative	ἀπᾰλλᾰ́σσοιμῐ	ἀπᾰλλᾰ́σσοις	ἀπᾰλλᾰ́σσοι	ἀπᾰλλᾰ́σσοιτον	ἀπᾰλλᾰσσοίτην	ἀπᾰλλᾰ́σσοιμεν	ἀπᾰλλᾰ́σσοιτε	ἀπᾰλλᾰ́σσοιεν
	imperative		ἀπᾰ́λλᾰσσε	ἀπᾰλλᾰσσέτω	ἀπᾰλλᾰ́σσετον	ἀπᾰλλᾰσσέτων		ἀπᾰλλᾰ́σσετε	ἀπᾰλλᾰσσόντων
middle/ passive	indicative	ἀπᾰλλᾰ́σσομαι	ἀπᾰλλᾰ́σσῃ, ἀπᾰλλᾰ́σσει	ἀπᾰλλᾰ́σσεται	ἀπᾰλλᾰ́σσεσθον	ἀπᾰλλᾰ́σσεσθον	ἀπᾰλλᾰσσόμεθᾰ	ἀπᾰλλᾰ́σσεσθε	ἀπᾰλλᾰ́σσονται
	subjunctive	ἀπᾰλλᾰ́σσωμαι	ἀπᾰλλᾰ́σσῃ	ἀπᾰλλᾰ́σσηται	ἀπᾰλλᾰ́σσησθον	ἀπᾰλλᾰ́σσησθον	ἀπᾰλλᾰσσώμεθᾰ	ἀπᾰλλᾰ́σσησθε	ἀπᾰλλᾰ́σσωνται
	optative	ἀπᾰλλᾰσσοίμην	ἀπᾰλλᾰ́σσοιο	ἀπᾰλλᾰ́σσοιτο	ἀπᾰλλᾰ́σσοισθον	ἀπᾰλλᾰσσοίσθην	ἀπᾰλλᾰσσοίμεθᾰ	ἀπᾰλλᾰ́σσοισθε	ἀπᾰλλᾰ́σσοιντο
	imperative		ἀπᾰλλᾰ́σσου	ἀπᾰλλᾰσσέσθω	ἀπᾰλλᾰ́σσεσθον	ἀπᾰλλᾰσσέσθων		ἀπᾰλλᾰ́σσεσθε	ἀπᾰλλᾰσσέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἀπᾰλλᾰ́σσειν				ἀπᾰλλᾰ́σσεσθαι
participle	m	ἀπᾰλλᾰ́σσων				ἀπᾰλλᾰσσόμενος
	f	ἀπᾰλλᾰ́σσουσᾰ				ἀπᾰλλᾰσσομένη
	n	ἀπᾰλλᾰ́σσον				ἀπᾰλλᾰσσόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἀπήλλᾰσσον, ἀπηλλᾰσσόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀπήλλᾰσσον	ἀπήλλᾰσσες	ἀπήλλᾰσσε(ν)	ἀπηλλᾰ́σσετον	ἀπηλλᾰσσέτην	ἀπηλλᾰ́σσομεν	ἀπηλλᾰ́σσετε	ἀπήλλᾰσσον
middle/ passive	indicative	ἀπηλλᾰσσόμην	ἀπηλλᾰ́σσου	ἀπηλλᾰ́σσετο	ἀπηλλᾰ́σσεσθον	ἀπηλλᾰσσέσθην	ἀπηλλᾰσσόμεθᾰ	ἀπηλλᾰ́σσεσθε	ἀπηλλᾰ́σσοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ἀπᾰλλᾰ́ξω, ἀπᾰλλᾰ́ξομαι, ἀπᾰλλᾰχθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀπᾰλλᾰ́ξω	ἀπᾰλλᾰ́ξεις	ἀπᾰλλᾰ́ξει	ἀπᾰλλᾰ́ξετον	ἀπᾰλλᾰ́ξετον	ἀπᾰλλᾰ́ξομεν	ἀπᾰλλᾰ́ξετε	ἀπᾰλλᾰ́ξουσῐ(ν)
	optative	ἀπᾰλλᾰ́ξοιμῐ	ἀπᾰλλᾰ́ξοις	ἀπᾰλλᾰ́ξοι	ἀπᾰλλᾰ́ξοιτον	ἀπᾰλλᾰξοίτην	ἀπᾰλλᾰ́ξοιμεν	ἀπᾰλλᾰ́ξοιτε	ἀπᾰλλᾰ́ξοιεν
middle	indicative	ἀπᾰλλᾰ́ξομαι	ἀπᾰλλᾰ́ξῃ, ἀπᾰλλᾰ́ξει	ἀπᾰλλᾰ́ξεται	ἀπᾰλλᾰ́ξεσθον	ἀπᾰλλᾰ́ξεσθον	ἀπᾰλλᾰξόμεθᾰ	ἀπᾰλλᾰ́ξεσθε	ἀπᾰλλᾰ́ξονται
	optative	ἀπᾰλλᾰξοίμην	ἀπᾰλλᾰ́ξοιο	ἀπᾰλλᾰ́ξοιτο	ἀπᾰλλᾰ́ξοισθον	ἀπᾰλλᾰξοίσθην	ἀπᾰλλᾰξοίμεθᾰ	ἀπᾰλλᾰ́ξοισθε	ἀπᾰλλᾰ́ξοιντο
passive	indicative	ἀπᾰλλᾰχθήσομαι	ἀπᾰλλᾰχθήσῃ	ἀπᾰλλᾰχθήσεται	ἀπᾰλλᾰχθήσεσθον	ἀπᾰλλᾰχθήσεσθον	ἀπᾰλλᾰχθησόμεθᾰ	ἀπᾰλλᾰχθήσεσθε	ἀπᾰλλᾰχθήσονται
	optative	ἀπᾰλλᾰχθησοίμην	ἀπᾰλλᾰχθήσοιο	ἀπᾰλλᾰχθήσοιτο	ἀπᾰλλᾰχθήσοισθον	ἀπᾰλλᾰχθησοίσθην	ἀπᾰλλᾰχθησοίμεθᾰ	ἀπᾰλλᾰχθήσοισθε	ἀπᾰλλᾰχθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		ἀπᾰλλᾰ́ξειν			ἀπᾰλλᾰ́ξεσθαι		ἀπᾰλλᾰχθήσεσθαι
participle	m	ἀπᾰλλᾰ́ξων			ἀπᾰλλᾰξόμενος		ἀπᾰλλᾰχθησόμενος
	f	ἀπᾰλλᾰ́ξουσᾰ			ἀπᾰλλᾰξομένη		ἀπᾰλλᾰχθησομένη
	n	ἀπᾰλλᾰ́ξον			ἀπᾰλλᾰξόμενον		ἀπᾰλλᾰχθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἀπήλλᾰξᾰ, ἀπηλλᾰξᾰ́μην, ἀπᾰλλᾰ́χθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀπήλλᾰξᾰ	ἀπήλλᾰξᾰς	ἀπήλλᾰξε(ν)	ἀπηλλᾰ́ξᾰτον	ἀπηλλᾰξᾰ́την	ἀπηλλᾰ́ξᾰμεν	ἀπηλλᾰ́ξᾰτε	ἀπήλλᾰξᾰν
	subjunctive	ἀπᾰλλᾰ́ξω	ἀπᾰλλᾰ́ξῃς	ἀπᾰλλᾰ́ξῃ	ἀπᾰλλᾰ́ξητον	ἀπᾰλλᾰ́ξητον	ἀπᾰλλᾰ́ξωμεν	ἀπᾰλλᾰ́ξητε	ἀπᾰλλᾰ́ξωσῐ(ν)
	optative	ἀπᾰλλᾰ́ξαιμῐ	ἀπᾰλλᾰ́ξειᾰς, ἀπᾰλλᾰ́ξαις	ἀπᾰλλᾰ́ξειε(ν), ἀπᾰλλᾰ́ξαι	ἀπᾰλλᾰ́ξαιτον	ἀπᾰλλᾰξαίτην	ἀπᾰλλᾰ́ξαιμεν	ἀπᾰλλᾰ́ξαιτε	ἀπᾰλλᾰ́ξειᾰν, ἀπᾰλλᾰ́ξαιεν
	imperative		ἀπᾰ́λλᾰξον	ἀπᾰλλᾰξᾰ́τω	ἀπᾰλλᾰ́ξᾰτον	ἀπᾰλλᾰξᾰ́των		ἀπᾰλλᾰ́ξᾰτε	ἀπᾰλλᾰξᾰ́ντων
middle	indicative	ἀπηλλᾰξᾰ́μην	ἀπηλλᾰ́ξω	ἀπηλλᾰ́ξᾰτο	ἀπηλλᾰ́ξᾰσθον	ἀπηλλᾰξᾰ́σθην	ἀπηλλᾰξᾰ́μεθᾰ	ἀπηλλᾰ́ξᾰσθε	ἀπηλλᾰ́ξᾰντο
	subjunctive	ἀπᾰλλᾰ́ξωμαι	ἀπᾰλλᾰ́ξῃ	ἀπᾰλλᾰ́ξηται	ἀπᾰλλᾰ́ξησθον	ἀπᾰλλᾰ́ξησθον	ἀπᾰλλᾰξώμεθᾰ	ἀπᾰλλᾰ́ξησθε	ἀπᾰλλᾰ́ξωνται
	optative	ἀπᾰλλᾰξαίμην	ἀπᾰλλᾰ́ξαιο	ἀπᾰλλᾰ́ξαιτο	ἀπᾰλλᾰ́ξαισθον	ἀπᾰλλᾰξαίσθην	ἀπᾰλλᾰξαίμεθᾰ	ἀπᾰλλᾰ́ξαισθε	ἀπᾰλλᾰ́ξαιντο
	imperative		ἀπᾰ́λλᾰξαι	ἀπᾰλλᾰξᾰ́σθω	ἀπᾰλλᾰ́ξᾰσθον	ἀπᾰλλᾰξᾰ́σθων		ἀπᾰλλᾰ́ξᾰσθε	ἀπᾰλλᾰξᾰ́σθων
passive	indicative	ἀπᾰλλᾰ́χθην	ἀπᾰλλᾰ́χθης	ἀπᾰλλᾰ́χθη	ἀπᾰλλᾰ́χθητον	ἀπᾰλλᾰχθήτην	ἀπᾰλλᾰ́χθημεν	ἀπᾰλλᾰ́χθητε	ἀπᾰλλᾰ́χθησᾰν
	subjunctive	ἀπηλλᾰχθῶ	ἀπηλλᾰχθῇς	ἀπηλλᾰχθῇ	ἀπηλλᾰχθῆτον	ἀπηλλᾰχθῆτον	ἀπηλλᾰχθῶμεν	ἀπηλλᾰχθῆτε	ἀπηλλᾰχθῶσῐ(ν)
	optative	ἀπηλλᾰχθείην	ἀπηλλᾰχθείης	ἀπηλλᾰχθείη	ἀπηλλᾰχθεῖτον, ἀπηλλᾰχθείητον	ἀπηλλᾰχθείτην, ἀπηλλᾰχθειήτην	ἀπηλλᾰχθεῖμεν, ἀπηλλᾰχθείημεν	ἀπηλλᾰχθεῖτε, ἀπηλλᾰχθείητε	ἀπηλλᾰχθεῖεν, ἀπηλλᾰχθείησᾰν
	imperative		ἀπηλλᾰ́χθητῐ	ἀπηλλᾰχθήτω	ἀπηλλᾰ́χθητον	ἀπηλλᾰχθήτων		ἀπηλλᾰ́χθητε	ἀπηλλᾰχθέντων
		active			middle		passive
infinitive		ἀπᾰλλᾰ́ξαι			ἀπᾰλλᾰ́ξᾰσθαι		ἀπηλλᾰχθῆναι
participle	m	ἀπᾰλλᾰ́ξᾱς			ἀπᾰλλᾰξᾰ́μενος		ἀπηλλᾰχθείς
	f	ἀπᾰλλᾰ́ξᾱσᾰ			ἀπᾰλλᾰξᾰμένη		ἀπηλλᾰχθεῖσᾰ
	n	ἀπᾰλλᾰ́ξᾰν			ἀπᾰλλᾰξᾰ́μενον		ἀπηλλᾰχθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἀπηλλᾰ́γην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
passive	indicative	ἀπηλλᾰ́γην	ἀπηλλᾰ́γης	ἀπηλλᾰ́γη	ἀπηλλᾰ́γητον	ἀπηλλᾰγήτην	ἀπηλλᾰ́γημεν	ἀπηλλᾰ́γητε	ἀπηλλᾰ́γησᾰν
	subjunctive	ἀπᾰλλᾰγῶ	ἀπᾰλλᾰγῇς	ἀπᾰλλᾰγῇ	ἀπᾰλλᾰγῆτον	ἀπᾰλλᾰγῆτον	ἀπᾰλλᾰγῶμεν	ἀπᾰλλᾰγῆτε	ἀπᾰλλᾰγῶσῐ(ν)
	optative	ἀπᾰλλᾰγείην	ἀπᾰλλᾰγείης	ἀπᾰλλᾰγείη	ἀπᾰλλᾰγεῖτον, ἀπᾰλλᾰγείητον	ἀπᾰλλᾰγείτην, ἀπᾰλλᾰγειήτην	ἀπᾰλλᾰγεῖμεν, ἀπᾰλλᾰγείημεν	ἀπᾰλλᾰγεῖτε, ἀπᾰλλᾰγείητε	ἀπᾰλλᾰγεῖεν, ἀπᾰλλᾰγείησᾰν
	imperative		ἀπᾰλλᾰ́γηθῐ	ἀπᾰλλᾰγήτω	ἀπᾰλλᾰ́γητον	ἀπᾰλλᾰγήτων		ἀπᾰλλᾰ́γητε	ἀπᾰλλᾰγέντων
							passive
infinitive							ἀπᾰλλᾰγῆναι
participle	m						ἀπᾰλλᾰγείς
	f						ἀπᾰλλᾰγεῖσᾰ
	n						ἀπᾰλλᾰγέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: ἀπήλλᾰχᾰ, ἀπήλλᾰγμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀπήλλᾰχᾰ	ἀπήλλᾰχᾰς	ἀπήλλᾰχε(ν)	ἀπηλλᾰ́χᾰτον	ἀπηλλᾰ́χᾰτον	ἀπηλλᾰ́χᾰμεν	ἀπηλλᾰ́χᾰτε	ἀπηλλᾰ́χᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ἀπηλλᾰ́χω	ἀπηλλᾰ́χῃς	ἀπηλλᾰ́χῃ	ἀπηλλᾰ́χητον	ἀπηλλᾰ́χητον	ἀπηλλᾰ́χωμεν	ἀπηλλᾰ́χητε	ἀπηλλᾰ́χωσῐ(ν)
	optative	ἀπηλλᾰ́χοιμῐ, ἀπηλλᾰχοίην	ἀπηλλᾰ́χοις, ἀπηλλᾰχοίης	ἀπηλλᾰ́χοι, ἀπηλλᾰχοίη	ἀπηλλᾰ́χοιτον	ἀπηλλᾰχοίτην	ἀπηλλᾰ́χοιμεν	ἀπηλλᾰ́χοιτε	ἀπηλλᾰ́χοιεν
	imperative		ἀπήλλᾰχε	ἀπηλλᾰχέτω	ἀπηλλᾰ́χετον	ἀπηλλᾰχέτων		ἀπηλλᾰ́χετε	ἀπηλλᾰχόντων
middle/ passive	indicative	ἀπήλλᾰγμαι	ἀπήλλᾰξαι	ἀπήλλᾰκται	ἀπήλλᾰχθον	ἀπήλλᾰχθον	ἀπηλλᾰ́γμεθᾰ	ἀπήλλᾰχθε	ἀπηλλᾰ́χᾰται
	subjunctive	ἀπηλλᾰγμένος ὦ	ἀπηλλᾰγμένος ᾖς	ἀπηλλᾰγμένος ᾖ	ἀπηλλᾰγμένω ἦτον	ἀπηλλᾰγμένω ἦτον	ἀπηλλᾰγμένοι ὦμεν	ἀπηλλᾰγμένοι ἦτε	ἀπηλλᾰγμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ἀπηλλᾰγμένος εἴην	ἀπηλλᾰγμένος εἴης	ἀπηλλᾰγμένος εἴη	ἀπηλλᾰγμένω εἴητον/εἶτον	ἀπηλλᾰγμένω εἰήτην/εἴτην	ἀπηλλᾰγμένοι εἴημεν/εἶμεν	ἀπηλλᾰγμένοι εἴητε/εἶτε	ἀπηλλᾰγμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ἀπήλλᾰξο	ἀπηλλᾰ́χθω	ἀπήλλᾰχθον	ἀπηλλᾰ́χθων		ἀπήλλᾰχθε	ἀπηλλᾰ́χθων
		active				middle/passive
infinitive		ἀπηλλᾰχέναι				ἀπηλλᾰ́χθαι
participle	m	ἀπηλλᾰχώς				ἀπηλλᾰγμένος
	f	ἀπηλλᾰχυῖᾰ				ἀπηλλᾰγμένη
	n	ἀπηλλᾰχός				ἀπηλλᾰγμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Descendants

• Greek: απαλλάσσω (apallásso)

Further reading

• ἀπαλλάσσω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• ἀπαλλάσσω in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)
• ἀπαλλάσσω - ΛΟΓΕΙΟΝ (since 2011) Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch) University of Chicago.
• “ἀπαλλάσσω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• G525 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • banish idem, page 61.
  • break idem, page 95.
  • come idem, page 144.
  • decease idem, page 199.
  • deliver idem, page 208.
  • depart idem, page 211.
  • die idem, page 222.
  • discharge idem, page 229.
  • displace idem, page 236.
  • dispose idem, page 237.
  • dispossess idem, page 237.
  • emancipate idem, page 266.
  • escape idem, page 282.
  • free idem, page 343.
  • get idem, page 358.
  • go idem, page 364.
  • liberate idem, page 488.
  • loose idem, page 499.
  • off idem, page 569.
  • part idem, page 593.
  • perish idem, page 607.
  • quit idem, page 667.
  • quittance idem, page 667.
  • redeem idem, page 684.
  • release idem, page 690.
  • relieve idem, page 691.
  • rescue idem, page 700.
  • rid idem, page 713.
  • save idem, page 735.
  • stave idem, page 813.