Wiktionary

ἀριθμέω

Ancient Greek edit

Alternative forms edit

Etymology edit

From ᾰ̓ρῐθμός (arithmós, “number”) +‎ -έω (-éō).

Pronunciation edit

 

Verb edit

ᾰ̓ρῐθμέω • (arithméō)

  1. (transitive) to count

Conjugation edit

   Present: ἀριθμέω, ἀριθμέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀριθμέω ἀριθμέεις ἀριθμέει ἀριθμέετον ἀριθμέετον ἀριθμέομεν ἀριθμέετε ἀριθμέουσῐ(ν)
subjunctive ἀριθμέω ἀριθμέῃς ἀριθμέῃ ἀριθμέητον ἀριθμέητον ἀριθμέωμεν ἀριθμέητε ἀριθμέωσῐ(ν)
optative ἀριθμέοιμῐ ἀριθμέοις ἀριθμέοι ἀριθμέοιτον ἀριθμεοίτην ἀριθμέοιμεν ἀριθμέοιτε ἀριθμέοιεν
imperative   ἀρίθμεε ἀριθμεέτω ἀριθμέετον ἀριθμεέτων   ἀριθμέετε ἀριθμεόντων
middle/
passive 		indicative ἀριθμέομαι ἀριθμέῃ,
ἀριθμέει 		ἀριθμέεται ἀριθμέεσθον ἀριθμέεσθον ἀριθμεόμεθᾰ ἀριθμέεσθε ἀριθμέονται
subjunctive ἀριθμέωμαι ἀριθμέῃ ἀριθμέηται ἀριθμέησθον ἀριθμέησθον ἀριθμεώμεθᾰ ἀριθμέησθε ἀριθμέωνται
optative ἀριθμεοίμην ἀριθμέοιο ἀριθμέοιτο ἀριθμέοισθον ἀριθμεοίσθην ἀριθμεοίμεθᾰ ἀριθμέοισθε ἀριθμέοιντο
imperative   ἀριθμέου ἀριθμεέσθω ἀριθμέεσθον ἀριθμεέσθων   ἀριθμέεσθε ἀριθμεέσθων
active middle/passive
infinitive ἀριθμέειν ἀριθμέεσθαι
participle m ἀριθμέων ἀριθμεόμενος
f ἀριθμέουσᾰ ἀριθμεομένη
n ἀριθμέον ἀριθμεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: ἀριθμῶ, ἀριθμοῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀριθμῶ ἀριθμεῖς ἀριθμεῖ ἀριθμεῖτον ἀριθμεῖτον ἀριθμοῦμεν ἀριθμεῖτε ἀριθμοῦσῐ(ν)
subjunctive ἀριθμῶ ἀριθμῇς ἀριθμῇ ἀριθμῆτον ἀριθμῆτον ἀριθμῶμεν ἀριθμῆτε ἀριθμῶσῐ(ν)
optative ἀριθμοίην,
ἀριθμοῖμῐ 		ἀριθμοίης,
ἀριθμοῖς 		ἀριθμοίη,
ἀριθμοῖ 		ἀριθμοῖτον,
ἀριθμοίητον 		ἀριθμοίτην,
ἀριθμοιήτην 		ἀριθμοῖμεν,
ἀριθμοίημεν 		ἀριθμοῖτε,
ἀριθμοίητε 		ἀριθμοῖεν,
ἀριθμοίησᾰν
imperative   ἀρίθμει ἀριθμείτω ἀριθμεῖτον ἀριθμείτων   ἀριθμεῖτε ἀριθμούντων
middle/
passive 		indicative ἀριθμοῦμαι ἀριθμεῖ,
ἀριθμῇ 		ἀριθμεῖται ἀριθμεῖσθον ἀριθμεῖσθον ἀριθμούμεθᾰ ἀριθμεῖσθε ἀριθμοῦνται
subjunctive ἀριθμῶμαι ἀριθμῇ ἀριθμῆται ἀριθμῆσθον ἀριθμῆσθον ἀριθμώμεθᾰ ἀριθμῆσθε ἀριθμῶνται
optative ἀριθμοίμην ἀριθμοῖο ἀριθμοῖτο ἀριθμοῖσθον ἀριθμοίσθην ἀριθμοίμεθᾰ ἀριθμοῖσθε ἀριθμοῖντο
imperative   ἀριθμοῦ ἀριθμείσθω ἀριθμεῖσθον ἀριθμείσθων   ἀριθμεῖσθε ἀριθμείσθων
active middle/passive
infinitive ἀριθμεῖν ἀριθμεῖσθαι
participle m ἀριθμῶν ἀριθμούμενος
f ἀριθμοῦσᾰ ἀριθμουμένη
n ἀριθμοῦν ἀριθμούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἠρίθμεον, ἠριθμεόμην (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἠρίθμεον ἠρίθμεες ἠρίθμεε(ν) ἠριθμέετον ἠριθμεέτην ἠριθμέομεν ἠριθμέετε ἠρίθμεον
middle/
passive 		indicative ἠριθμεόμην ἠριθμέου ἠριθμέετο ἠριθμέεσθον ἠριθμεέσθην ἠριθμεόμεθᾰ ἠριθμέεσθε ἠριθμέοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἠρίθμουν, ἠριθμούμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἠρίθμουν ἠρίθμεις ἠρίθμει ἠριθμεῖτον ἠριθμείτην ἠριθμοῦμεν ἠριθμεῖτε ἠρίθμουν
middle/
passive 		indicative ἠριθμούμην ἠριθμοῦ ἠριθμεῖτο ἠριθμεῖσθον ἠριθμείσθην ἠριθμούμεθᾰ ἠριθμεῖσθε ἠριθμοῦντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ἀριθμήσω, ἀριθμήσομαι, ἀριθμηθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀριθμήσω ἀριθμήσεις ἀριθμήσει ἀριθμήσετον ἀριθμήσετον ἀριθμήσομεν ἀριθμήσετε ἀριθμήσουσῐ(ν)
optative ἀριθμήσοιμῐ ἀριθμήσοις ἀριθμήσοι ἀριθμήσοιτον ἀριθμησοίτην ἀριθμήσοιμεν ἀριθμήσοιτε ἀριθμήσοιεν
middle indicative ἀριθμήσομαι ἀριθμήσῃ,
ἀριθμήσει 		ἀριθμήσεται ἀριθμήσεσθον ἀριθμήσεσθον ἀριθμησόμεθᾰ ἀριθμήσεσθε ἀριθμήσονται
optative ἀριθμησοίμην ἀριθμήσοιο ἀριθμήσοιτο ἀριθμήσοισθον ἀριθμησοίσθην ἀριθμησοίμεθᾰ ἀριθμήσοισθε ἀριθμήσοιντο
passive indicative ἀριθμηθήσομαι ἀριθμηθήσῃ ἀριθμηθήσεται ἀριθμηθήσεσθον ἀριθμηθήσεσθον ἀριθμηθησόμεθᾰ ἀριθμηθήσεσθε ἀριθμηθήσονται
optative ἀριθμηθησοίμην ἀριθμηθήσοιο ἀριθμηθήσοιτο ἀριθμηθήσοισθον ἀριθμηθησοίσθην ἀριθμηθησοίμεθᾰ ἀριθμηθήσοισθε ἀριθμηθήσοιντο
active middle passive
infinitive ἀριθμήσειν ἀριθμήσεσθαι ἀριθμηθήσεσθαι
participle m ἀριθμήσων ἀριθμησόμενος ἀριθμηθησόμενος
f ἀριθμήσουσᾰ ἀριθμησομένη ἀριθμηθησομένη
n ἀριθμῆσον ἀριθμησόμενον ἀριθμηθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἠρίθμησᾰ, ἠριθμησᾰ́μην, ἠριθμήθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἠρίθμησᾰ ἠρίθμησᾰς ἠρίθμησε(ν) ἠριθμήσᾰτον ἠριθμησᾰ́την ἠριθμήσᾰμεν ἠριθμήσᾰτε ἠρίθμησᾰν
subjunctive ἀριθμήσω ἀριθμήσῃς ἀριθμήσῃ ἀριθμήσητον ἀριθμήσητον ἀριθμήσωμεν ἀριθμήσητε ἀριθμήσωσῐ(ν)
optative ἀριθμήσαιμῐ ἀριθμήσειᾰς,
ἀριθμήσαις 		ἀριθμήσειε(ν),
ἀριθμήσαι 		ἀριθμήσαιτον ἀριθμησαίτην ἀριθμήσαιμεν ἀριθμήσαιτε ἀριθμήσειᾰν,
ἀριθμήσαιεν
imperative   ἀρίθμησον ἀριθμησᾰ́τω ἀριθμήσᾰτον ἀριθμησᾰ́των   ἀριθμήσᾰτε ἀριθμησᾰ́ντων
middle indicative ἠριθμησᾰ́μην ἠριθμήσω ἠριθμήσᾰτο ἠριθμήσᾰσθον ἠριθμησᾰ́σθην ἠριθμησᾰ́μεθᾰ ἠριθμήσᾰσθε ἠριθμήσᾰντο
subjunctive ἀριθμήσωμαι ἀριθμήσῃ ἀριθμήσηται ἀριθμήσησθον ἀριθμήσησθον ἀριθμησώμεθᾰ ἀριθμήσησθε ἀριθμήσωνται
optative ἀριθμησαίμην ἀριθμήσαιο ἀριθμήσαιτο ἀριθμήσαισθον ἀριθμησαίσθην ἀριθμησαίμεθᾰ ἀριθμήσαισθε ἀριθμήσαιντο
imperative   ἀρίθμησαι ἀριθμησᾰ́σθω ἀριθμήσᾰσθον ἀριθμησᾰ́σθων   ἀριθμήσᾰσθε ἀριθμησᾰ́σθων
passive indicative ἠριθμήθην ἠριθμήθης ἠριθμήθη ἠριθμήθητον ἠριθμηθήτην ἠριθμήθημεν ἠριθμήθητε ἠριθμήθησᾰν
subjunctive ἀριθμηθῶ ἀριθμηθῇς ἀριθμηθῇ ἀριθμηθῆτον ἀριθμηθῆτον ἀριθμηθῶμεν ἀριθμηθῆτε ἀριθμηθῶσῐ(ν)
optative ἀριθμηθείην ἀριθμηθείης ἀριθμηθείη ἀριθμηθεῖτον,
ἀριθμηθείητον 		ἀριθμηθείτην,
ἀριθμηθειήτην 		ἀριθμηθεῖμεν,
ἀριθμηθείημεν 		ἀριθμηθεῖτε,
ἀριθμηθείητε 		ἀριθμηθεῖεν,
ἀριθμηθείησᾰν
imperative   ἀριθμήθητῐ ἀριθμηθήτω ἀριθμήθητον ἀριθμηθήτων   ἀριθμήθητε ἀριθμηθέντων
active middle passive
infinitive ἀριθμῆσαι ἀριθμήσᾰσθαι ἀριθμηθῆναι
participle m ἀριθμήσᾱς ἀριθμησᾰ́μενος ἀριθμηθείς
f ἀριθμήσᾱσᾰ ἀριθμησᾰμένη ἀριθμηθεῖσᾰ
n ἀριθμῆσᾰν ἀριθμησᾰ́μενον ἀριθμηθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ἠρίθμηκᾰ, ἠρίθμημαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἠρίθμηκᾰ ἠρίθμηκᾰς ἠρίθμηκε(ν) ἠριθμήκᾰτον ἠριθμήκᾰτον ἠριθμήκᾰμεν ἠριθμήκᾰτε ἠριθμήκᾱσῐ(ν)
subjunctive ἠριθμήκω ἠριθμήκῃς ἠριθμήκῃ ἠριθμήκητον ἠριθμήκητον ἠριθμήκωμεν ἠριθμήκητε ἠριθμήκωσῐ(ν)
optative ἠριθμήκοιμῐ,
ἠριθμηκοίην 		ἠριθμήκοις,
ἠριθμηκοίης 		ἠριθμήκοι,
ἠριθμηκοίη 		ἠριθμήκοιτον ἠριθμηκοίτην ἠριθμήκοιμεν ἠριθμήκοιτε ἠριθμήκοιεν
imperative   ἠρίθμηκε ἠριθμηκέτω ἠριθμήκετον ἠριθμηκέτων   ἠριθμήκετε ἠριθμηκόντων
middle/
passive 		indicative ἠρίθμημαι ἠρίθμησαι ἠρίθμηται ἠρίθμησθον ἠρίθμησθον ἠριθμήμεθᾰ ἠρίθμησθε ἠρίθμηνται
subjunctive ἠριθμημένος ὦ ἠριθμημένος ᾖς ἠριθμημένος ᾖ ἠριθμημένω ἦτον ἠριθμημένω ἦτον ἠριθμημένοι ὦμεν ἠριθμημένοι ἦτε ἠριθμημένοι ὦσῐ(ν)
optative ἠριθμημένος εἴην ἠριθμημένος εἴης ἠριθμημένος εἴη ἠριθμημένω εἴητον/εἶτον ἠριθμημένω εἰήτην/εἴτην ἠριθμημένοι εἴημεν/εἶμεν ἠριθμημένοι εἴητε/εἶτε ἠριθμημένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   ἠρίθμησο ἠριθμήσθω ἠρίθμησθον ἠριθμήσθων   ἠρίθμησθε ἠριθμήσθων
active middle/passive
infinitive ἠριθμηκέναι ἠριθμῆσθαι
participle m ἠριθμηκώς ἠριθμημένος
f ἠριθμηκυῖᾰ ἠριθμημένη
n ἠριθμηκός ἠριθμημένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἠριθμήκειν, ἠριθμήμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἠριθμήκειν,
ἠριθμήκη 		ἠριθμήκεις,
ἠριθμήκης 		ἠριθμήκει(ν) ἠριθμήκετον ἠριθμηκέτην ἠριθμήκεμεν ἠριθμήκετε ἠριθμήκεσᾰν
middle/
passive 		indicative ἠριθμήμην ἠρίθμησο ἠρίθμητο ἠρίθμησθον ἠριθμήσθην ἠριθμήμεθᾰ ἠρίθμησθε ἠρίθμηντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Epic aorist passive:

   Aorist: ἠριθμήθην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
passive indicative ἠριθμήθην ἠριθμήθης ἠριθμήθη ἠριθμήθητον ἠριθμηθήτην ἠριθμήθημεν ἠριθμήθητε ἠριθμήθησᾰν,
ἠρίθμηθεν
subjunctive ἀριθμηθῶ ἀριθμηθῇς ἀριθμηθῇ ἀριθμηθῆτον ἀριθμηθῆτον ἀριθμηθῶμεν ἀριθμηθῆτε ἀριθμηθῶσῐ(ν)
optative ἀριθμηθείην ἀριθμηθείης ἀριθμηθείη ἀριθμηθεῖτον,
ἀριθμηθείητον 		ἀριθμηθείτην,
ἀριθμηθειήτην 		ἀριθμηθεῖμεν,
ἀριθμηθείημεν 		ἀριθμηθεῖτε,
ἀριθμηθείητε 		ἀριθμήθειεν,
ἀριθμηθείησᾰν
imperative   ἀριθμήθητῐ ἀριθμηθήτω ἀριθμήθητον ἀριθμηθήτων   ἀριθμήθητε ἀριθμηθέντων
passive
infinitive ἀριθμηθῆναι/ἀριθμηθήμεναι
participle m ἀριθμηθείς
f ἀριθμηθεῖσᾰ
n ἀριθμηθέν
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms edit

Descendants edit

  • Greek: αριθμώ (arithmó)

Further reading edit

Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=ἀριθμέω&oldid=68679011"