-φιλος

See also: φίλος and φῖλος

Greek

Etymology

From Ancient Greek φίλος (phílos, “loving, friendly”).

Pronunciation

• IPA^(key): /filos/

Suffix

-φιλος • (-filos) m (when used as a noun)

1. added to a noun or adjective to create adjectives and/or nouns denoting something or someone that likes or loves the first element; -phile, -philic:

   ‎Άγγλος (Ánglos, “English”) + ‎-φιλος (-filos) → ‎αγγλόφιλος (anglófilos, “Anglophile”)

   ‎βιβλίο (vivlío, “book”) + ‎-φιλος (-filos) → ‎βιβλιόφιλος (vivliófilos, “book lover, bibliophile”)

   ‎ειρήνη (eiríni, “peace”) + ‎-φιλος (-filos) → ‎ειρηνόφιλος (eirinófilos, “pacifist, pacifistic”)

Declension

For nouns:

declension of -φιλος

case     \     number	singular	plural
nominative	-φιλος •	-φιλοι •
genitive	-φιλου •	-φιλων •
accusative	-φιλο •	-φιλους •
vocative	-φιλε •	-φιλοι •

For adjectives:

Declension of -φιλος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	-φιλος •	-φιλη •	-φιλο •	-φιλοι •	-φιλες •	-φιλα •
genitive	-φιλου •	-φιλης •	-φιλου •	-φιλων •	-φιλων •	-φιλων •
accusative	-φιλο •	-φιλη •	-φιλο •	-φιλους •	-φιλες •	-φιλα •
vocative	-φιλε •	-φιλη •	-φιλο •	-φιλοι •	-φιλες •	-φιλα •

Derived terms

Greek terms suffixed with -φιλος

Related terms

• -φιλία (-filía, “-phily, love of”)