Asopis
Latin edit
Etymology edit
From the Ancient Greek Ἀσωπίς (Asōpís).
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /aːˈsoː.pis/, [äːˈs̠oːpɪs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /aˈso.pis/, [äˈs̬ɔːpis]
Proper noun edit
Āsōpis f sg (genitive Āsōpidis); third declension
- A patronymic for female descendants of Asopus, particularly:
Declension edit
Third-declension noun (Greek-type, normal variant), singular only.
Case | Singular |
---|---|
Nominative | Āsōpis |
Genitive | Āsōpidis |
Dative | Āsōpidī |
Accusative | Āsōpida |
Ablative | Āsōpide |
Vocative | Āsōpis Āōpi1 |
1In poetry.
References edit
- “Asopis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press