Turkish edit

Etymology edit

From Danimarka + -ca.

Proper noun edit

Danimarkaca

  1. Danish (language)

Declension edit

Inflection
Nominative Danimarkaca
Definite accusative Danimarkacayı
Singular Plural
Nominative Danimarkaca
Definite accusative Danimarkacayı
Dative Danimarkacaya
Locative Danimarkacada
Ablative Danimarkacadan
Genitive Danimarkacanın

Synonyms edit