Reconstruction:Proto-West Germanic/dili
Proto-West Germanic edit
Etymology edit
From Proto-Germanic *dilī.
Noun edit
*dili m
Inflection edit
ī/jō-stem | ||
---|---|---|
Singular | ||
Nominative | *dili | |
Genitive | *dilljā | |
Singular | Plural | |
Nominative | *dili | *dilljō |
Accusative | *dilljā | *dilljā |
Genitive | *dilljā | *dilljō |
Dative | *dilljē | *dilljōm, *dilljum |
Instrumental | *dillju | *dilljōm, *dilljum |
Alternative reconstructions edit
- *dellī[1]
Descendants edit
- Old English: dile, dyle
- Old Frisian: *dille
- West Frisian: dille
- Old Saxon: dilli
- Old Dutch: *dilli
- Old High German: tilli, tilla
References edit
- ^ Friedrich Kluge (1989) chapter DILL, in Elmar Seebold, editor, Etymologisches Wörterbuch der deutschen Sprache [Etymological Dictionary of the German Language] (in German), 22nd edition, Berlin: Walter de Gruyter, →ISBN, page 144: “wg. *delja-”