Valgus
Latin edit
Etymology edit
From valgus (“bent out; bow-legged; wry”).
Pronunciation edit
- (Classical Latin) IPA(key): /ˈu̯al.ɡus/, [ˈu̯äɫ̪ɡʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈval.ɡus/, [ˈvälɡus]
Proper noun edit
Valgus m sg (genitive Valgī); second declension
Declension edit
Second-declension noun, singular only.
Case | Singular |
---|---|
Nominative | Valgus |
Genitive | Valgī |
Dative | Valgō |
Accusative | Valgum |
Ablative | Valgō |
Vocative | Valge |
Derived terms edit
References edit
- George Davis Chase, "Origin of Roman Praenomina", Harvard Studies in Classical Philology, Vol. 8, 1897, p. 109.