aŭguri

See also: auguri

Esperanto

Etymology

From Latin augurō (“interpret omens”).

Pronunciation

• IPA^(key): [awˈɡuri]
• Audio:

  (file)

• Rhymes: -uri
• Hyphenation: aŭ‧gu‧ri

Verb

aŭguri (present aŭguras, past aŭguris, future aŭguros, conditional aŭgurus, volitive aŭguru)

1. (transitive) to augur
2. (transitive) to foretell events (by any means)
3. to be a sign

Conjugation

Conjugation of aŭguri present past future singular plural singular plural singular plural tense aŭguras aŭguris aŭguros active participle aŭguranta aŭgurantaj aŭgurinta aŭgurintaj aŭguronta aŭgurontaj acc. aŭgurantan aŭgurantajn aŭgurintan aŭgurintajn aŭgurontan aŭgurontajn passive participle aŭgurata aŭgurataj aŭgurita aŭguritaj aŭgurota aŭgurotaj acc. aŭguratan aŭguratajn aŭguritan aŭguritajn aŭgurotan aŭgurotajn nominal active participle aŭguranto aŭgurantoj aŭgurinto aŭgurintoj aŭguronto aŭgurontoj acc. aŭguranton aŭgurantojn aŭgurinton aŭgurintojn aŭguronton aŭgurontojn nominal passive participle aŭgurato aŭguratoj aŭgurito aŭguritoj aŭguroto aŭgurotoj acc. aŭguraton aŭguratojn aŭguriton aŭguritojn aŭguroton aŭgurotojn adverbial active participle aŭgurante aŭgurinte aŭguronte adverbial passive participle aŭgurate aŭgurite aŭgurote infinitive aŭguri imperative aŭguru conditional aŭgurus

Derived terms

• aŭgura (“ominous”)
• aŭgurado (“augury”)
• aŭguristo (“an augurer”)
• aŭguro (“omen, sign”)