See also: auguró, augurò, and aŭguro

Catalan edit

Verb edit

auguro

  1. first-person singular present indicative of augurar

Galician edit

Verb edit

auguro

  1. first-person singular present indicative of augurar

Italian edit

Verb edit

auguro

  1. first-person singular present indicative of augurare

Latin edit

Alternative forms edit

Etymology edit

From augur (augur, soothsayer) +‎ .

Pronunciation edit

Verb edit

augurō (present infinitive augurāre, perfect active augurāvī, supine augurātum); first conjugation

  1. to predict, foretell, forebode
  2. (usually deponent) to conjecture, guess, surmise
  3. (usually deponent) to perform the services of an augur, interpret omens, augur

Usage notes edit

This verb is very often deponent (auguror) in Classical and post-Classical texts.

Conjugation edit

   Conjugation of augurō (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present augurō augurās augurat augurāmus augurātis augurant
imperfect augurābam augurābās augurābat augurābāmus augurābātis augurābant
future augurābō augurābis augurābit augurābimus augurābitis augurābunt
perfect augurāvī augurāvistī augurāvit augurāvimus augurāvistis augurāvērunt,
augurāvēre
pluperfect augurāveram augurāverās augurāverat augurāverāmus augurāverātis augurāverant
future perfect augurāverō augurāveris augurāverit augurāverimus augurāveritis augurāverint
passive present auguror augurāris,
augurāre
augurātur augurāmur augurāminī augurantur
imperfect augurābar augurābāris,
augurābāre
augurābātur augurābāmur augurābāminī augurābantur
future augurābor augurāberis,
augurābere
augurābitur augurābimur augurābiminī augurābuntur
perfect augurātus + present active indicative of sum
pluperfect augurātus + imperfect active indicative of sum
future perfect augurātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present augurem augurēs auguret augurēmus augurētis augurent
imperfect augurārem augurārēs augurāret augurārēmus augurārētis augurārent
perfect augurāverim augurāverīs augurāverit augurāverīmus augurāverītis augurāverint
pluperfect augurāvissem augurāvissēs augurāvisset augurāvissēmus augurāvissētis augurāvissent
passive present augurer augurēris,
augurēre
augurētur augurēmur augurēminī augurentur
imperfect augurārer augurārēris,
augurārēre
augurārētur augurārēmur augurārēminī augurārentur
perfect augurātus + present active subjunctive of sum
pluperfect augurātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present augurā augurāte
future augurātō augurātō augurātōte augurantō
passive present augurāre augurāminī
future augurātor augurātor augurantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives augurāre augurāvisse augurātūrum esse augurārī augurātum esse augurātum īrī
participles augurāns augurātūrus augurātus augurandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
augurandī augurandō augurandum augurandō augurātum augurātū

Derived terms edit

Related terms edit

Descendants edit

References edit

  • auguro”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • auguro”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • auguro in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • the augurs announce an unfavourable sign: augures obnuntiant (consuli) (Phil. 2. 33. 83)
    • (ambiguous) as far as I can guess: quantum ego coniectura assequor, auguror

Portuguese edit

Verb edit

auguro

  1. first-person singular present indicative of augurar

Spanish edit

Verb edit

auguro

  1. first-person singular present indicative of augurar