aanschouwend
Dutch edit
Pronunciation edit
Participle edit
aanschouwend
Declension edit
| Inflection of aanschouwend | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | aanschouwend | |||
| inflected | aanschouwende | |||
| positive | ||||
| predicative/adverbial | aanschouwend aanschouwende | |||
| indefinite | m./f. sing. | aanschouwende | ||
| n. sing. | aanschouwend | |||
| plural | aanschouwende | |||
| definite | aanschouwende | |||
| partitive | aanschouwends | |||
Adjective edit
aanschouwend (not comparable)
- (philosophy, archaic) Capable of being directly observed by the mind without dependence on the senses, in philosophical systems that suppose something like a Platonist world of ideal forms.
Inflection edit
| Inflection of aanschouwend | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | aanschouwend | |||
| inflected | aanschouwende | |||
| comparative | — | |||
| positive | ||||
| predicative/adverbial | aanschouwend | |||
| indefinite | m./f. sing. | aanschouwende | ||
| n. sing. | aanschouwend | |||
| plural | aanschouwende | |||
| definite | aanschouwende | |||
| partitive | aanschouwends | |||