abecadlnik
Polish edit
Etymology edit
From abecadło + -nik. First attested in 1807.[1]
Pronunciation edit
Noun edit
abecadlnik m inan
- (obsolete) primer (introductory book)
- Synonym: elementarz
- 1907, Konrad Prószyński (Kazimierz Promyk), Czytelność a nieczytelność narodu: o nauczaniu kilkorakimi sposobami Promyka[2], page 12:
- W innych zaś dzielnicach kraju jedynie abecadlniki drukowały się w licznych i przeróżnych wydaniach.
- However in other parts of the country only primers were printed in numerous and various editions.
- (obsolete) primer (book meant to teach children how to read)
- Synonym: elementarz
Declension edit
Declension of abecadlnik
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | abecadlnik | abecadlniki |
genitive | abecadlnika | abecadlników |
dative | abecadlnikowi | abecadlnikom |
accusative | abecadlnik | abecadlniki |
instrumental | abecadlnikiem | abecadlnikami |
locative | abecadlniku | abecadlnikach |
vocative | abecadlniku | abecadlniki |
Related terms edit
adjectives
adverb
nouns
References edit
Further reading edit
- abecadlnik in Polish dictionaries at PWN
- Aleksander Zdanowicz (1861) “abecadlnik”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861[3]
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “abecadlnik”, in Słownik języka polskiego[4] (in Polish), volume 1, Warsaw, page 2