Latin edit

Etymology edit

Perfect passive participle of accūrō (take care of).

Pronunciation edit

Participle edit

accūrātus (feminine accūrāta, neuter accūrātum, comparative accūrātior, adverb accūrātē); first/second-declension participle

  1. taken care of, prepared with care, having been taken care of
  2. (by extension) careful, accurate, exact
  3. (by extension) studied

Declension edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative accūrātus accūrāta accūrātum accūrātī accūrātae accūrāta
Genitive accūrātī accūrātae accūrātī accūrātōrum accūrātārum accūrātōrum
Dative accūrātō accūrātō accūrātīs
Accusative accūrātum accūrātam accūrātum accūrātōs accūrātās accūrāta
Ablative accūrātō accūrātā accūrātō accūrātīs
Vocative accūrāte accūrāta accūrātum accūrātī accūrātae accūrāta

Descendants edit

References edit

  • accuratus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • accuratus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • accuratus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • a carefully prepared speech: oratio accurata et polita