aciarium
Latin edit
Etymology edit
From aciēs (“sharp point”) + -ārium.[1][2]
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /a.kiˈaː.ri.um/, [äkiˈäːriʊ̃ˑ]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /a.t͡ʃiˈa.ri.um/, [ät͡ʃiˈäːrium]
Noun edit
aciārium n (genitive aciāriī or aciārī); second declension
Declension edit
Second-declension noun (neuter).
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | aciārium | aciāria |
Genitive | aciāriī aciārī1 |
aciāriōrum |
Dative | aciāriō | aciāriīs |
Accusative | aciārium | aciāria |
Ablative | aciāriō | aciāriīs |
Vocative | aciārium | aciāria |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).
Descendants edit
References edit
- ^ Pfister, Max, Schweickard, Wolfgang (1979-) “aciarium”, in Lessico etimologico italiano[1], volumes I: Ab—alburnus, Mainz: Akademie der Wissenschaften und der Literatur, page 416.
- ^ aciarium in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- ^ Vít Boček (2010) Studie k nejstarším romanismům ve slovanských jazycích (Studia etymologica Brunensia; 9), Praha: Nakladatelství Lidové noviny, →ISBN, →OCLC, page 37.