adir
Catalan edit
Pronunciation edit
Etymology 1 edit
Verb edit
adir
- only used in s'... adir, syntactic variant of adir-se, infinitive of adir-se
Etymology 2 edit
Borrowed from Latin adīre (“to take possession of”).
Verb edit
adir
- (transitive, law) to accept
Conjugation edit
Exists only in the infinitive.
Further reading edit
- “adir” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “adir”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2024
- “adir” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “adir” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
Northern Kurdish edit
Pronunciation edit
Noun edit
adir f (Arabic spelling ئادر)
- Alternative form of edro (“epilepsy”)
Declension edit
Declension of adir
References edit
- Chyet, Michael L. (2020) “adir”, in Ferhenga Birûskî: Kurmanji–English Dictionary (Language Series; 1), volume 1, London: Transnational Press, page 2
Spanish edit
Etymology edit
Borrowed from Latin adīre, adeō (“to take possession of”).
Pronunciation edit
Verb edit
adir
Usage notes edit
- Used only in the infinitive.
Further reading edit
- “adir”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014