ahierdan
Old English edit
Alternative forms edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Verb edit
āhierdan (West Saxon)
- to harden
Conjugation edit
Conjugation of āhierdan (weak class 1)
infinitive | āhierdan | āhierdenne |
---|---|---|
indicative mood | present tense | past tense |
first person singular | āhierde | āhierde |
second person singular | āhierdest, āhierst, āhiertst | āhierdest |
third person singular | āhierdeþ, āhiert | āhierde |
plural | āhierdaþ | āhierdon |
subjunctive | present tense | past tense |
singular | āhierde | āhierde |
plural | āhierden | āhierden |
imperative | ||
singular | āhierd | |
plural | āhierdaþ | |
participle | present | past |
āhierdende | āhierded |
Derived terms edit
Related terms edit
References edit
- Joseph Bosworth and T. Northcote Toller (1898) “ĀHIRDAN”, in An Anglo-Saxon Dictionary[1], 2nd edition, Oxford: Oxford University Press.