ajournera
French edit
Verb edit
ajournera
- third-person singular simple future of ajourner
Swedish edit
Etymology edit
Borrowed from French ajourner.
Verb edit
ajournera (present ajournerar, preterite ajournerade, supine ajournerat, imperative ajournera)
Conjugation edit
Conjugation of ajournera (weak)
Active | Passive | |||
---|---|---|---|---|
Infinitive | ajournera | ajourneras | ||
Supine | ajournerat | ajournerats | ||
Imperative | ajournera | — | ||
Imper. plural1 | ajourneren | — | ||
Present | Past | Present | Past | |
Indicative | ajournerar | ajournerade | ajourneras | ajournerades |
Ind. plural1 | ajournera | ajournerade | ajourneras | ajournerades |
Subjunctive2 | ajournere | ajournerade | ajourneres | ajournerades |
Participles | ||||
Present participle | ajournerande | |||
Past participle | ajournerad | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs. |