akatolik
Polish edit
Etymology edit
From a- + katolik. First attested in 1722.[1][2][3]
Pronunciation edit
Noun edit
akatolik m pers
- (dated, religion) acatholic person
- Synonym: niekatolik
- Antonym: katolik
Declension edit
Declension of akatolik
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | akatolik | akatolicy/akatoliki (deprecative) |
| genitive | akatolika | akatolików |
| dative | akatolikowi | akatolikom |
| accusative | akatolika | akatolików |
| instrumental | akatolikiem | akatolikami |
| locative | akatoliku | akatolikach |
| vocative | akatoliku | akatolicy |
Derived terms edit
adjective
Related terms edit
adjective
nouns
References edit
- ^ Aleksy Koralewicz (1722) Additament do Kronik Braci Mnieyszych S. Franciszka albo Genealogia Reformy do Krolestwa Polskiego : za konsensem Stolice Apostolskiey wprowadzoney, y Erekcyą dwuch Prowincyi Mało-y Wielkopolskiey, utwierdzoney[1], page 35
- ^ Teresa Sokołowska (22.11.2019) “AKATOLIK”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
- ^ akatolik in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading edit
- akatolik in Polish dictionaries at PWN