alegorija
Lithuanian edit
Etymology edit
Ultimately borrowed from Latin allēgoria, itself from Ancient Greek ᾰ̓λληγορῐ́ᾱ (allēgoríā).
Noun edit
alegòrija f (plural alegòrijos) stress pattern 1
Declension edit
Declension of alegòrija
singular (vienaskaita) | plural (daugiskaita) | |
---|---|---|
nominative (vardininkas) | alegòrija | alegòrijos |
genitive (kilmininkas) | alegòrijos | alegòrijų |
dative (naudininkas) | alegòrijai | alegòrijoms |
accusative (galininkas) | alegòriją | alegòrijas |
instrumental (įnagininkas) | alegòrija | alegòrijomis |
locative (vietininkas) | alegòrijoje | alegòrijose |
vocative (šauksmininkas) | alegòrija | alegòrijos |
Derived terms edit
- (adjective) alegorinis, alegoriškas
Further reading edit
- “alegorija”, in Lietuvių kalbos žodynas [Dictionary of the Lithuanian language], lkz.lt, 1941–2024
- “alegorija”, in Dabartinės lietuvių kalbos žodynas [Dictionary of contemporary Lithuanian], ekalba.lt, 1954–2024
Serbo-Croatian edit
Pronunciation edit
Noun edit
alegòrija f (Cyrillic spelling алего̀рија)
Declension edit
Declension of alegorija
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | alegorija | alegorije |
genitive | alegorije | alegorija |
dative | alegoriji | alegorijama |
accusative | alegoriju | alegorije |
vocative | alegorijo | alegorije |
locative | alegoriji | alegorijama |
instrumental | alegorijom | alegorijama |