andrucik
Polish edit
Etymology edit
From andrut + -ik. First attested in 1860.[1]
Pronunciation edit
Noun edit
andrucik m inan
- Diminutive of andrut
- Synonym: wafelek
Declension edit
Declension of andrucik
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | andrucik | andruciki |
genitive | andrucika | andrucików |
dative | andrucikowi | andrucikom |
accusative | andrucik | andruciki |
instrumental | andrucikiem | andrucikami |
locative | andruciku | andrucikach |
vocative | andruciku | andruciki |
References edit
Further reading edit
- andrucik in Polish dictionaries at PWN