Ingrian edit

Etymology edit

From armo (mercy) +‎ -lliin. Akin to Finnish armollinen.

Pronunciation edit

Adjective edit

armolliin (comparative armollisemp)

  1. timid, shy
  2. merciful
    • 1916, V. Alava, quoting Naastoi, vanha leski, “2268. Soikkola, Säätinä, Kuninkaanvalta, VII 438b”, in Väinö Salminen, V. Alava, editor, Suomen Kansan Vanhat Runot. Länsi-Inkerin runot[1], volume III2, Suomalaisen Kirjallisuuden Seura, lines 1-2:
      Oi Troitsa, pyhä Jumala, // Pyhä Petro armolliin.
      Oh Trinity, holy God, // Holy Peter the merciful.

Declension edit

Declension of armolliin (type 1/jokahiin, no gradation)
singular plural
nominative armolliin armolliset
genitive armollisen armollissiin
partitive armollista, armollist armollissia
illative armollissee armollissii
inessive armollises armollisis
elative armollisest armollisist
allative armolliselle armollisille
adessive armollisel armollisil
ablative armolliselt armollisilt
translative armolliseks armollisiks
essive armollisenna, armollisseen armollisinna, armollissiin
exessive1) armollisent armollisint
1) obsolete
*) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl)
**) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive.

Synonyms edit

References edit

  • Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 19