atribut
Albanian edit
Noun edit
atribut
Catalan edit
Pronunciation edit
Noun edit
atribut m (plural atributs)
- attribute
- Synonyms: tret, característica, propietat, qualitat
Related terms edit
Further reading edit
- “atribut” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “atribut”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2024
- “atribut” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “atribut” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
Czech edit
Pronunciation edit
Noun edit
atribut m inan
Declension edit
Related terms edit
- See tribut
Further reading edit
Indonesian edit
Etymology edit
From Dutch attribuut, from French attribut, from Latin attributum.
Pronunciation edit
Noun edit
atribut (first-person possessive atributku, second-person possessive atributmu, third-person possessive atributnya)
- attribute,
- a characteristic or quality of a thing.
- (grammar) a word that qualifies a noun, a qualifier.
- (archaeology) a characteristic or quality of an artifact.
- (figurative) paraphernalia, miscellaneous items, especially the set of equipment required for a particular activity; stuff.
- (figurative) symbol, insignia, emblem.
Derived terms edit
Related terms edit
Further reading edit
- “atribut” in Kamus Besar Bahasa Indonesia, Jakarta: Agency for Language Development and Cultivation — Ministry of Education, Culture, Research, and Technology of the Republic Indonesia, 2016.
Romanian edit
Etymology edit
Borrowed from French attribut, from Latin attributum.
Noun edit
atribut n (plural atribute)
Declension edit
Declension of atribut
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) atribut | atributul | (niște) atribute | atributele |
genitive/dative | (unui) atribut | atributului | (unor) atribute | atributelor |
vocative | atributule | atributelor |
Serbo-Croatian edit
Pronunciation edit
Noun edit
atrìbūt m (Cyrillic spelling атрѝбӯт)
Declension edit
Declension of atribut
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | atrìbūt | atributi |
genitive | atribúta | atributa |
dative | atributu | atributima |
accusative | atribut | atribute |
vocative | atribute | atributi |
locative | atributu | atributima |
instrumental | atributom | atributima |