azo
See also: Appendix:Variations of "azo"
English edit
Pronunciation edit
- Rhymes: -æzəʊ
Adjective edit
azo (not comparable)
- azote, nitrogen
- Applied loosely to compounds having nitrogen variously combined, as in cyanides, nitrates, etc.
- (organic chemistry) Now especially applied to compounds containing a two atom nitrogen group (-N=N-) uniting two hydrocarbon radicals, as in azobenzene etc.
Derived terms edit
Related terms edit
Anagrams edit
Galician edit
Etymology edit
Perhaps from Old Occitan aize (“comfort”), from Latin adiacēns. Compare French aise and Italian agio.[1] Alternatively, from Proto-Celtic *anatyom (“life; spirit, soul”).
Pronunciation edit
Noun edit
azo m (plural azos)
Derived terms edit
References edit
- “azo” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
- “azo” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
- “azo” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.
- ^ Cf. Joan Coromines, José A. Pascual (1983–1991) “asir”, in Diccionario crítico etimológico castellano e hispánico (in Spanish), Madrid: Gredos
Gun edit
Etymology edit
Cognates include Fon zò, Saxwe Gbe azò, Adja ezo, Ewe edzo
Pronunciation edit
Audio (Nigeria) | (file) |
Noun edit
azò (plural azò lɛ́ or azò lẹ́)
- horn of an animal
Mapudungun edit
Adverb edit
azo (Raguileo spelling)
References edit
- Wixaleyiñ: Mapucezugun-wigkazugun pici hemvlcijka (Wixaleyiñ: Small Mapudungun-Spanish dictionary), Beretta, Marta; Cañumil, Dario; Cañumil, Tulio, 2008.
Portuguese edit
Alternative forms edit
Etymology edit
Borrowed from Old Occitan aize (“comfort”), from Latin adiacēns. Compare French aise and Italian agio. Doublet of adjacente.
Pronunciation edit
- Rhymes: -azu
- Hyphenation: a‧zo
Noun edit
azo m (plural azos)
- occasion; opportunity
- Synonym: ocasião