błyskota

See also: błyskotą

Polish

Etymology

From błyskać +‎ -ota. First attested in the 18th century.

Pronunciation

• IPA^(key): /bwɨsˈkɔ.ta/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔta
• Syllabification: błys‧ko‧ta

Noun

błyskota f

1. (archaic) sparkle, shine

Declension

Declension of błyskota

	singular	plural
nominative	błyskota	błyskoty
genitive	błyskoty	błyskot
dative	błyskocie	błyskotom
accusative	błyskotę	błyskoty
instrumental	błyskotą	błyskotami
locative	błyskocie	błyskotach
vocative	błyskoto	błyskoty

Related terms

adjective

• błyskotny

 

adverb

• błyskotnie

 

nouns

• błyskotka
• błyskotność

 

Related terms

adjectives

• błyskawicowy
• błyskawiczny
• błyskotliwy
• błyskowy
• błyszczący

 

adverbs

• błyskawicowo
• błyskawicznie
• błyskotliwie
• błyszcząco

 

nouns

• błysk
• błyskaniec
• błyskawica
• błyskawiczność
• błyskotliwość
• błystka
• błyszcz
• błyszczek
• błyszczka
• błyszczyk

 

verbs

• błyskać impf, błysnąć pf
• błyskotać impf
• błyszczeć impf, zabłyszczeć pf

 

Further reading

• błyskota in Polish dictionaries at PWN