bagniątko

Polish

Etymology

From Old Polish bagnięć +‎ -ko. First attested in 1566.

Pronunciation

• IPA^(key): /baɡˈɲɔn.tkɔ/
• Rhymes: -ɔntkɔ
• Syllabification: bag‧niąt‧ko

Noun

bagniątko n

1. (obsolete, botany) catkin branch

   Synonym: bazia

Declension

Declension of bagniątko

	singular	plural
nominative	bagniątko	bagniątka
genitive	bagniątka	bagniątek
dative	bagniątku	bagniątkom
accusative	bagniątko	bagniątka
instrumental	bagniątkiem	bagniątkami
locative	bagniątku	bagniątkach
vocative	bagniątko	bagniątka

Further reading

• Paweł Kupiszewski (12.05.2011) “BAGNIĄTKO”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “bagniątko”, in Słownik języka polskiego‎^[1]
• Aleksander Zdanowicz (1861) “bagniątko”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[2]
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “bagniątko”, in Słownik języka polskiego‎^[3] (in Polish), volume 1, Warsaw, page 82