beril
Dutch edit
Alternative forms edit
- beryl (superseded)
Etymology edit
From Middle Dutch beril, from Old French beril, from Latin bēryllus, from Ancient Greek βήρυλλος (bḗrullos), from Prakrit, (compare Sanskrit वैडूर्य (vaiḍūrya)), from Dravidian. Doublet of bril.
Pronunciation edit
Noun edit
beril m (plural berillen)
- beryl (gemstone)
Noun edit
beril n (uncountable)
- beryl (substance)
Middle English edit
Noun edit
beril
- Alternative form of beryl
Romanian edit
Etymology edit
Borrowed from French béryl, from Latin beryllus.
Noun edit
beril n (plural beriluri)
Declension edit
Declension of beril
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) beril | berilul | (niște) beriluri | berilurile |
genitive/dative | (unui) beril | berilului | (unor) beriluri | berilurilor |
vocative | berilule | berilurilor |
Serbo-Croatian edit
Pronunciation edit
Noun edit
bèrīl m (Cyrillic spelling бѐрӣл)