biopolimer
Polish edit
Etymology edit
From bio- + polimer. First attested in 1967.[1]
Pronunciation edit
Noun edit
biopolimer m inan
Declension edit
Declension of biopolimer
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | biopolimer | biopolimery |
genitive | biopolimeru | biopolimerów |
dative | biopolimerowi | biopolimerom |
accusative | biopolimer | biopolimery |
instrumental | biopolimerem | biopolimerami |
locative | biopolimerze | biopolimerach |
vocative | biopolimerze | biopolimery |
References edit
- ^ biopolimer in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading edit
- biopolimer in Polish dictionaries at PWN