biszkopcik
Polish edit
Alternative forms edit
Etymology edit
From biszkopt + -ik. First attested in 1819.[1][2]
Pronunciation edit
Noun edit
biszkopcik m inan
Declension edit
Declension of biszkopcik
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | biszkopcik | biszkopciki |
| genitive | biszkopcika | biszkopcików |
| dative | biszkopcikowi | biszkopcikom |
| accusative | biszkopcik | biszkopciki |
| instrumental | biszkopcikiem | biszkopcikami |
| locative | biszkopciku | biszkopcikach |
| vocative | biszkopciku | biszkopciki |
Related terms edit
adjective
References edit
- ^ Gazeta Korrespondenta Warszawskiego y Zagranicznego[1], number 103, 1819, page 1365
- ^ biszkopcik in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading edit
- biszkopcik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- biszkopcik in Polish dictionaries at PWN