blæðing

Icelandic

Etymology

From blæða +‎ -ing.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈplaiːðiŋk/
• Rhymes: -aiːðiŋk

Noun

blæðing f (genitive singular blæðingar, nominative plural blæðingar)

1. bleeding, haemorrhage
2. (in the plural) menstruation

   Synonyms: tíðir, túr

Declension

declension of blæðing

f-s1	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	blæðing	blæðingin	blæðingar	blæðingarnar
accusative	blæðingu	blæðinguna	blæðingar	blæðingarnar
dative	blæðingu	blæðingunni	blæðingum	blæðingunum
genitive	blæðingar	blæðingarinnar	blæðinga	blæðinganna