See also: Brina and bRina

Italian edit

Pronunciation edit

  • IPA(key): /ˈbri.na/
  • Rhymes: -ina
  • Hyphenation: brì‧na

Etymology 1 edit

From Latin pruīna (hoarfrost).

Noun edit

brina f (plural brine)[1]

  1. frost, especially hoarfrost

Etymology 2 edit

Verb edit

brina

  1. inflection of brinare:
    1. third-person singular present indicative
    2. second-person singular imperative

References edit

  1. ^ Pianigiani, Ottorino (1907) “brina”, in Vocabolario etimologico della lingua italiana (in Italian), Rome: Albrighi & Segati

Anagrams edit

Slovene edit

Noun edit

brina

  1. inflection of brin:
    1. genitive singular
    2. nominative/accusative dual

Tarao edit

Noun edit

brina

  1. cigarette

References edit

  • Chungkham Yashwanta Singh (2002) Tarao Grammar (in Tarao)