bryka
See also: bryką
Finnish edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Noun edit
bryka (slang)
- (nautical) Synonym of komentosilta.
Declension edit
Inflection of bryka (Kotus type 10/koira, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | bryka | brykat | ||
genitive | brykan | brykien | ||
partitive | brykaa | brykia | ||
illative | brykaan | brykiin | ||
singular | plural | |||
nominative | bryka | brykat | ||
accusative | nom. | bryka | brykat | |
gen. | brykan | |||
genitive | brykan | brykien brykainrare | ||
partitive | brykaa | brykia | ||
inessive | brykassa | brykissa | ||
elative | brykasta | brykista | ||
illative | brykaan | brykiin | ||
adessive | brykalla | brykilla | ||
ablative | brykalta | brykilta | ||
allative | brykalle | brykille | ||
essive | brykana | brykina | ||
translative | brykaksi | brykiksi | ||
abessive | brykatta | brykitta | ||
instructive | — | brykin | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Polish edit
Pronunciation edit
Etymology 1 edit
Borrowed from German Brücke. Doublet of bruk and bryk.
Noun edit
bryka f (diminutive bryczka)
- (historical) britchka
- (slang) car (automobile, a vehicle steered by a driver)
Declension edit
Declension of bryka
Etymology 2 edit
See the etymology of the corresponding lemma form.
Noun edit
bryka m inan
Etymology 3 edit
See the etymology of the corresponding lemma form.
Verb edit
bryka