camiño
Galician edit
Alternative forms edit
Pronunciation edit
Etymology 1 edit
13th century. Inherited from Old Galician-Portuguese camĩo, from Late Latin cammīnus; probably from Gaulish, although the earliest documentation of the word is from the 7th century, in Hispania.[1] From Proto-Celtic *kanxsman-, from Proto-Indo-European *(s)keng- (“to limp”). Cognate with Welsh camm, Irish céim, Celtiberian [Term?] (kamanom).[2] Compare Portuguese caminho.
Noun edit
camiño m (plural camiños)
Derived terms edit
References edit
- “camiño” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
- “camiño” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
- “camiño” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
- “camiño” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
- “camiño” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.
- ^ Joan Coromines, José A. Pascual (1983–1991) “camino”, in Diccionario crítico etimológico castellano e hispánico (in Spanish), Madrid: Gredos
- ^ Julián Santano Moreno, "Celtibérico boustom, iberorromance busto, “pastizal, vacada” y bosta “boñiga”", Nouvelle Revue d’Onomastique, n° 56, 2014, p. 250, n 22.
Etymology 2 edit
Verb edit
camiño