Latin edit

Etymology edit

carcer (prison, jail) +‎ -ārius (suffix forming relational adjectives and agent nouns)

Pronunciation edit

Adjective edit

carcerārius (feminine carcerāria, neuter carcerārium); first/second-declension adjective

  1. (relational) of or belonging to a prison or its administration, carceral

Declension edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative carcerārius carcerāria carcerārium carcerāriī carcerāriae carcerāria
Genitive carcerāriī carcerāriae carcerāriī carcerāriōrum carcerāriārum carcerāriōrum
Dative carcerāriō carcerāriō carcerāriīs
Accusative carcerārium carcerāriam carcerārium carcerāriōs carcerāriās carcerāria
Ablative carcerāriō carcerāriā carcerāriō carcerāriīs
Vocative carcerārī carcerāria carcerārium carcerāriī carcerāriae carcerāria

Derived terms edit

Descendants edit

  • Catalan: carcerari
  • Italian: carcerario

Noun edit

carcerārius m (genitive carcerāriī or carcerārī); second declension

  1. a jailkeeper, a jailer
    Synonym: carceris custōs m
    • Inscr. Grut. 80.5
    • Don., ad Ter. Phorm. 2.3.26
    • CIL 6.1057.7
  2. a prisoner
    • Don., Phorm. 373
    • Greg.-T., Franc. 10.6
  3. (Medieval Latin, medicine) a sick or infirm person confined to bed or to a clinic [1270]

Declension edit

Second-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative carcerārius carcerāriī
Genitive carcerāriī
carcerārī1
carcerāriōrum
Dative carcerāriō carcerāriīs
Accusative carcerārium carcerāriōs
Ablative carcerāriō carcerāriīs
Vocative carcerārī carcerāriī

1Found in older Latin (until the Augustan Age).

Descendants edit

Further reading edit