cemiyet
Crimean Tatar edit
Etymology edit
From Arabic جَمْعِيَّة (jamʕiyya).
Pronunciation edit
- Hyphenation: ce‧mi‧yet
Noun edit
cemiyet
Declension edit
Declension of cemiyet
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | cemiyet | cemiyetler |
genitive | cemiyetniñ | cemiyetlerniñ |
dative | cemiyetke | cemiyetlerge |
accusative | cemiyetni | cemiyetlerni |
locative | cemiyette | cemiyetlerde |
ablative | cemiyetten | cemiyetlerden |
References edit
Turkish edit
Etymology edit
From Ottoman Turkish جمعیت, from Arabic جَمْعِيَّة (jamʕiyya).
Pronunciation edit
Audio (file)
Noun edit
cemiyet (definite accusative cemiyeti, plural cemiyetler)
References edit
- Redhouse, James W. (1890) “جمعیت”, in A Turkish and English Lexicon[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 677
- Avery, Robert et al., editors (2013), The Redhouse Dictionary Turkish/Ottoman English, 21st edition, Istanbul: Sev Yayıncılık, →ISBN