chartarius
Latin edit
Etymology edit
From charta (“papyrus, paper”) + -ārius (“-ary: forming adjectives and nouns”), from Ancient Greek χάρτης (khártēs, “papyrus, paper”). Cf. chartularius.
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /kʰarˈta.ri.us/, [kʰärˈt̪äriʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /karˈta.ri.us/, [kärˈt̪äːrius]
Noun edit
chartārius m (genitive chartāriī or chartārī); second declension
- stationer, a person who sells papyrus or paper
- papermaker, a person who makes papyrus or paper
- (Medieval Latin) archivist, a person who oversees or maintains paper records
Declension edit
Second-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | chartārius | chartāriī |
Genitive | chartāriī chartārī1 |
chartāriōrum |
Dative | chartāriō | chartāriīs |
Accusative | chartārium | chartāriōs |
Ablative | chartāriō | chartāriīs |
Vocative | chartārie | chartāriī |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).
Adjective edit
chartārius (feminine chartāria, neuter chartārium); first/second-declension adjective
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | chartārius | chartāria | chartārium | chartāriī | chartāriae | chartāria | |
Genitive | chartāriī | chartāriae | chartāriī | chartāriōrum | chartāriārum | chartāriōrum | |
Dative | chartāriō | chartāriō | chartāriīs | ||||
Accusative | chartārium | chartāriam | chartārium | chartāriōs | chartāriās | chartāria | |
Ablative | chartāriō | chartāriā | chartāriō | chartāriīs | |||
Vocative | chartārie | chartāria | chartārium | chartāriī | chartāriae | chartāria |
Synonyms edit
References edit
- Thomas Goodwin (1874), Latin–English Dictionary..., London: Lockwood & Co.
- Michel-Auguste Peigné (1848), Dictionnaire Classique Latin–Français..., Paris: Isidore Pesron.
- Michel Prodel (2023), Lexique de Latin Médiéval, Vol. I.