coniventia
Latin edit
Etymology edit
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /koː.niːˈu̯en.ti.a/, [koːniːˈu̯ɛn̪t̪iä]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ko.niˈven.t͡si.a/, [koniˈvɛnt̪͡s̪iä]
Noun edit
cōnīventia f (genitive cōnīventiae); first declension
Declension edit
First-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | cōnīventia | cōnīventiae |
Genitive | cōnīventiae | cōnīventiārum |
Dative | cōnīventiae | cōnīventiīs |
Accusative | cōnīventiam | cōnīventiās |
Ablative | cōnīventiā | cōnīventiīs |
Vocative | cōnīventia | cōnīventiae |
Participle edit
cōnīventia
References edit
- “coniventia”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- coniventia in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.