Latin edit

Etymology edit

Perfect passive participle of conturbō.

Participle edit

conturbātus (feminine conturbāta, neuter conturbātum); first/second-declension participle

  1. confused, confounded
  2. disturbed

Declension edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative conturbātus conturbāta conturbātum conturbātī conturbātae conturbāta
Genitive conturbātī conturbātae conturbātī conturbātōrum conturbātārum conturbātōrum
Dative conturbātō conturbātō conturbātīs
Accusative conturbātum conturbātam conturbātum conturbātōs conturbātās conturbāta
Ablative conturbātō conturbātā conturbātō conturbātīs
Vocative conturbāte conturbāta conturbātum conturbātī conturbātae conturbāta

References edit

  • conturbatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • conturbatus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • conturbatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.