Hungarian edit

Etymology edit

csikó +‎ hal

Pronunciation edit

  • IPA(key): [ˈt͡ʃikoːɦɒl]
  • Hyphenation: csi‧kó‧hal

Noun edit

csikóhal (plural csikóhalak)

  1. seahorse

Declension edit

Inflection (stem in -a-, back harmony)
singular plural
nominative csikóhal csikóhalak
accusative csikóhalt csikóhalakat
dative csikóhalnak csikóhalaknak
instrumental csikóhallal csikóhalakkal
causal-final csikóhalért csikóhalakért
translative csikóhallá csikóhalakká
terminative csikóhalig csikóhalakig
essive-formal csikóhalként csikóhalakként
essive-modal
inessive csikóhalban csikóhalakban
superessive csikóhalon csikóhalakon
adessive csikóhalnál csikóhalaknál
illative csikóhalba csikóhalakba
sublative csikóhalra csikóhalakra
allative csikóhalhoz csikóhalakhoz
elative csikóhalból csikóhalakból
delative csikóhalról csikóhalakról
ablative csikóhaltól csikóhalaktól
non-attributive
possessive - singular
csikóhalé csikóhalaké
non-attributive
possessive - plural
csikóhaléi csikóhalakéi
Possessive forms of csikóhal
possessor single possession multiple possessions
1st person sing. csikóhalam csikóhalaim
2nd person sing. csikóhalad csikóhalaid
3rd person sing. csikóhala csikóhalai
1st person plural csikóhalunk csikóhalaink
2nd person plural csikóhalatok csikóhalaitok
3rd person plural csikóhaluk csikóhalaik

Further reading edit

  • csikóhal in Ittzés, Nóra (ed.). A magyar nyelv nagyszótára (‘A Comprehensive Dictionary of the Hungarian Language’). Budapest: Akadémiai Kiadó, 2006–2031 (work in progress; published A–ez as of 2024)