czasoprzestrzeń

Polish

Etymology

From czas +‎ -o- +‎ przestrzeń.

Pronunciation

• IPA^(key): /t͡ʂa.sɔpˈʂɛs.tʂɛɲ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛstʂɛɲ
• Syllabification: cza‧sop‧rzes‧trzeń

Noun

czasoprzestrzeń f

1. (physics) spacetime (four dimensional continuum)

Declension

Declension of czasoprzestrzeń

	singular	plural
nominative	czasoprzestrzeń	czasoprzestrzenie
genitive	czasoprzestrzeni	czasoprzestrzeni
dative	czasoprzestrzeni	czasoprzestrzeniom
accusative	czasoprzestrzeń	czasoprzestrzenie
instrumental	czasoprzestrzenią	czasoprzestrzeniami
locative	czasoprzestrzeni	czasoprzestrzeniach
vocative	czasoprzestrzeni	czasoprzestrzenie

Derived terms

adjective

• czasoprzestrzenny

 

Further reading

• czasoprzestrzeń in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• czasoprzestrzeń in Polish dictionaries at PWN