düşman

See also: dušman, duşman, and dușman

Azerbaijani

Other scripts

Cyrillic		дүшман
Abjad		دوشمان

Pronunciation

• IPA^(key): [dyʃˈmɑ(ː)n]

• Audio (Baku)

  (file)

• Hyphenation: düş‧man

Noun

düşman (definite accusative düşmanı, plural düşmanlar)

1. Dated form of düşmən (“enemy”).
   • (Can we date this quote?), “Bu gün ayın üçüdür [Today is 3rd of the month]”‎^[1]performed by Rəşid Behbudov:

     Kor olsun düşmanımız, yar, kor olsun düşmanımız.

     May our enemy become blind, my love, may our enemy become blind.

Declension

Declension of düşman
	singular	plural
nominative	düşman	düşmanlar
definite accusative	düşmanı	düşmanları
dative	düşmana	düşmanlara
locative	düşmanda	düşmanlarda
ablative	düşmandan	düşmanlardan
definite genitive	düşmanın	düşmanların

Possessive forms of düşman
	nominative
	singular	plural
mənim (“my”)	düşmanım	düşmanlarım
sənin (“your”)	düşmanın	düşmanların
onun (“his/her/its”)	düşmanı	düşmanları
bizim (“our”)	düşmanımız	düşmanlarımız
sizin (“your”)	düşmanınız	düşmanlarınız
onların (“their”)	düşmanı or düşmanları	düşmanları
	accusative
	singular	plural
mənim (“my”)	düşmanımı	düşmanlarımı
sənin (“your”)	düşmanını	düşmanlarını
onun (“his/her/its”)	düşmanını	düşmanlarını
bizim (“our”)	düşmanımızı	düşmanlarımızı
sizin (“your”)	düşmanınızı	düşmanlarınızı
onların (“their”)	düşmanını or düşmanlarını	düşmanlarını
	dative
	singular	plural
mənim (“my”)	düşmanıma	düşmanlarıma
sənin (“your”)	düşmanına	düşmanlarına
onun (“his/her/its”)	düşmanına	düşmanlarına
bizim (“our”)	düşmanımıza	düşmanlarımıza
sizin (“your”)	düşmanınıza	düşmanlarınıza
onların (“their”)	düşmanına or düşmanlarına	düşmanlarına
	locative
	singular	plural
mənim (“my”)	düşmanımda	düşmanlarımda
sənin (“your”)	düşmanında	düşmanlarında
onun (“his/her/its”)	düşmanında	düşmanlarında
bizim (“our”)	düşmanımızda	düşmanlarımızda
sizin (“your”)	düşmanınızda	düşmanlarınızda
onların (“their”)	düşmanında or düşmanlarında	düşmanlarında
	ablative
	singular	plural
mənim (“my”)	düşmanımdan	düşmanlarımdan
sənin (“your”)	düşmanından	düşmanlarından
onun (“his/her/its”)	düşmanından	düşmanlarından
bizim (“our”)	düşmanımızdan	düşmanlarımızdan
sizin (“your”)	düşmanınızdan	düşmanlarınızdan
onların (“their”)	düşmanından or düşmanlarından	düşmanlarından
	genitive
	singular	plural
mənim (“my”)	düşmanımın	düşmanlarımın
sənin (“your”)	düşmanının	düşmanlarının
onun (“his/her/its”)	düşmanının	düşmanlarının
bizim (“our”)	düşmanımızın	düşmanlarımızın
sizin (“your”)	düşmanınızın	düşmanlarınızın
onların (“their”)	düşmanının or düşmanlarının	düşmanlarının

Turkish

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish دشمن (düşman, düşmen), from Persian دشمن (došman).

Pronunciation

• IPA^(key): [dyʃˈmɑn]

• Audio

  (file)

• Hyphenation: düş‧man

Adjective

düşman

1. enemy

Declension

predicative forms of düşman

present tense
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (I am)	düşmanım	düşman mıyım?	düşman değilim	düşman değil miyim?
sen (you are)	düşmansın	düşman mısın?	düşman değilsin	düşman değil misin?
o (he/she/it is)	düşman / düşmandır	düşman mı?	düşman değil	düşman değil mi?
biz (we are)	düşmanız	düşman mıyız?	düşman değiliz	düşman değil miyiz?
siz (you are)	düşmansınız	düşman mısınız?	düşman değilsiniz	düşman değil misiniz?
onlar (they are)	düşman(lar)	düşman(lar) mı?	düşman değil(ler)	düşman değiller mi?
past tense
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (I was)	düşmandım	düşman mıydım?	düşman değildim	düşman değil miydim?
sen (you were)	düşmandın	düşman mıydın?	düşman değildin	düşman değil miydin?
o (he/she/it was)	düşmandı	düşman mıydı?	düşman değildi	düşman değil miydi?
biz (we were)	düşmandık	düşman mıydık?	düşman değildik	düşman değil miydik?
siz (you were)	düşmandınız	düşman mıydınız?	düşman değildiniz	düşman değil miydiniz?
onlar (they were)	düşmandılar	düşman mıydılar?	düşman değildi(ler) / değillerdi	düşman değil miydiler?
indirect past
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (I was)	düşmanmışım	düşman mıymışım?	düşman değilmişim	düşman değil miymişim?
sen (you were)	düşmanmışsın	düşman mıymışsın?	düşman değilmişsin	düşman değil miymişsin?
o (he/she/it was)	düşmanmış	düşman mıymış?	düşman değilmiş	düşman değil miymiş?
biz (we were)	düşmanmışız	düşman mıymışız?	düşman değilmişiz	düşman değil miymişiz?
siz (you were)	düşmanmışsınız	düşman mıymışsınız?	düşman değilmişsiniz	düşman değil miymişsiniz?
onlar (they were)	düşmanmışlar	düşman mıymışlar?	düşman değilmiş(ler) / değillermiş	düşman değil miymişler?
conditional
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (if I)	düşmansam	düşman mıysam?	düşman değilsem	düşman değil miysem?
sen (if you)	düşmansan	düşman mıysan?	düşman değilsen	düşman değil miysen?
o (if he/she/it)	düşmansa	düşman mıysa?	düşman değilse	düşman değil miyse?
biz (if we)	düşmansak	düşman mıysak?	düşman değilsek	düşman değil miysek?
siz (if you)	düşmansanız	düşman mıysanız?	düşman değilseniz	düşman değil miyseniz?
onlar (if they)	düşmansalar	düşman mıysalar?	düşman değilseler / değillerse	düşman değil miyseler?

Noun

düşman (definite accusative düşmanı, plural düşmanlar)

1. enemy
2. (military) enemy

Declension

Inflection
Nominative	düşman
Definite accusative	düşmanı
	Singular	Plural
Nominative	düşman	düşmanlar
Definite accusative	düşmanı	düşmanları
Dative	düşmana	düşmanlara
Locative	düşmanda	düşmanlarda
Ablative	düşmandan	düşmanlardan
Genitive	düşmanın	düşmanların
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular düşmanım düşmanlarım 2nd singular düşmanın düşmanların 3rd singular düşmanı düşmanları 1st plural düşmanımız düşmanlarımız 2nd plural düşmanınız düşmanlarınız 3rd plural düşmanları düşmanları Definite accusative Singular Plural 1st singular düşmanımı düşmanlarımı 2nd singular düşmanını düşmanlarını 3rd singular düşmanını düşmanlarını 1st plural düşmanımızı düşmanlarımızı 2nd plural düşmanınızı düşmanlarınızı 3rd plural düşmanlarını düşmanlarını Dative Singular Plural 1st singular düşmanıma düşmanlarıma 2nd singular düşmanına düşmanlarına 3rd singular düşmanına düşmanlarına 1st plural düşmanımıza düşmanlarımıza 2nd plural düşmanınıza düşmanlarınıza 3rd plural düşmanlarına düşmanlarına Locative Singular Plural 1st singular düşmanımda düşmanlarımda 2nd singular düşmanında düşmanlarında 3rd singular düşmanında düşmanlarında 1st plural düşmanımızda düşmanlarımızda 2nd plural düşmanınızda düşmanlarınızda 3rd plural düşmanlarında düşmanlarında Ablative Singular Plural 1st singular düşmanımdan düşmanlarımdan 2nd singular düşmanından düşmanlarından 3rd singular düşmanından düşmanlarından 1st plural düşmanımızdan düşmanlarımızdan 2nd plural düşmanınızdan düşmanlarınızdan 3rd plural düşmanlarından düşmanlarından Genitive Singular Plural 1st singular düşmanımın düşmanlarımın 2nd singular düşmanının düşmanlarının 3rd singular düşmanının düşmanlarının 1st plural düşmanımızın düşmanlarımızın 2nd plural düşmanınızın düşmanlarınızın 3rd plural düşmanlarının düşmanlarının
Predicative forms Singular Plural 1st singular düşmanım düşmanlarım 2nd singular düşmansın düşmanlarsın 3rd singular düşman düşmandır düşmanlar düşmanlardır 1st plural düşmanız düşmanlarız 2nd plural düşmansınız düşmanlarsınız 3rd plural düşmanlar düşmanlardır

Synonyms

• antagonist
• hasım
• yağı

Antonyms

• dost

Derived terms

• düşmanlık
• düşmanca

Further reading

• düşman in Reverso (Turkish-English)