dışarı

Azerbaijani

Etymology

A derivation from Proto-Turkic *taĺ + -arı. Cognate with Chuvash тол (tol).

Pronunciation

• IPA^(key): [dɯʃɑˈrɯ]
• Hyphenation: dı‧şa‧rı

• Audio

  (file)

Noun

dışarı (definite accusative dışarını, plural dışarılar)

1. (archaic) exterior, the outside part; outdoors

   Synonyms: bayır, çöl, eşik

   Antonyms: içəri, iç

Declension

Declension of dışarı
	singular	plural
nominative	dışarı	dışarılar
definite accusative	dışarını	dışarıları
dative	dışarıya	dışarılara
locative	dışarıda	dışarılarda
ablative	dışarıdan	dışarılardan
definite genitive	dışarının	dışarıların

Possessive forms of dışarı
	nominative
	singular	plural
mənim (“my”)	dışarım	dışarılarım
sənin (“your”)	dışarın	dışarıların
onun (“his/her/its”)	dışarısı	dışarıları
bizim (“our”)	dışarımız	dışarılarımız
sizin (“your”)	dışarınız	dışarılarınız
onların (“their”)	dışarısı or dışarıları	dışarıları
	accusative
	singular	plural
mənim (“my”)	dışarımı	dışarılarımı
sənin (“your”)	dışarını	dışarılarını
onun (“his/her/its”)	dışarısını	dışarılarını
bizim (“our”)	dışarımızı	dışarılarımızı
sizin (“your”)	dışarınızı	dışarılarınızı
onların (“their”)	dışarısını or dışarılarını	dışarılarını
	dative
	singular	plural
mənim (“my”)	dışarıma	dışarılarıma
sənin (“your”)	dışarına	dışarılarına
onun (“his/her/its”)	dışarısına	dışarılarına
bizim (“our”)	dışarımıza	dışarılarımıza
sizin (“your”)	dışarınıza	dışarılarınıza
onların (“their”)	dışarısına or dışarılarına	dışarılarına
	locative
	singular	plural
mənim (“my”)	dışarımda	dışarılarımda
sənin (“your”)	dışarında	dışarılarında
onun (“his/her/its”)	dışarısında	dışarılarında
bizim (“our”)	dışarımızda	dışarılarımızda
sizin (“your”)	dışarınızda	dışarılarınızda
onların (“their”)	dışarısında or dışarılarında	dışarılarında
	ablative
	singular	plural
mənim (“my”)	dışarımdan	dışarılarımdan
sənin (“your”)	dışarından	dışarılarından
onun (“his/her/its”)	dışarısından	dışarılarından
bizim (“our”)	dışarımızdan	dışarılarımızdan
sizin (“your”)	dışarınızdan	dışarılarınızdan
onların (“their”)	dışarısından or dışarılarından	dışarılarından
	genitive
	singular	plural
mənim (“my”)	dışarımın	dışarılarımın
sənin (“your”)	dışarının	dışarılarının
onun (“his/her/its”)	dışarısının	dışarılarının
bizim (“our”)	dışarımızın	dışarılarımızın
sizin (“your”)	dışarınızın	dışarılarınızın
onların (“their”)	dışarısının or dışarılarının	dışarılarının

Adjective

dışarı (comparative daha dışarı, superlative ən dışarı)

1. (archaic) external, outward (outside of something)

Adverb

dışarı

1. (archaic) out, outside (to the outdoors or outside)

   Synonyms: bayıra, çölə, eşiyə

   Antonyms: içəri, içəriyə

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish طیشاری (ṭışarı), from طیش (ṭış, “outside, exterior”). Equivalent to dış + -arı. Compare Old Turkic [script needed] (taš, “exterior”), from Proto-Turkic *daĺ- (“outer side”). Doublet of taşra. Cognate with Kyrgyz тышкары (tışkarı), Azerbaijani dışarı.

Pronunciation

• IPA^(key): /dɯʃɑˈɾɯ/

Noun

dışarı (definite accusative dışarıyı, plural dışarılar)

1. outside space

   Soğuk havalarda dışarıda çalışanlar dikkat! ― Those working outside in cold weather, be careful!

2. countryside (as opposed to major cities)
3. all foreign countries, collectively; any location abroad

Declension

Inflection
Nominative	dışarı
Definite accusative	dışarıyı
	Singular	Plural
Nominative	dışarı	dışarılar
Definite accusative	dışarıyı	dışarıları
Dative	dışarıya	dışarılara
Locative	dışarıda	dışarılarda
Ablative	dışarıdan	dışarılardan
Genitive	dışarının	dışarıların
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular dışarım dışarılarım 2nd singular dışarın dışarıların 3rd singular dışarısı dışarıları 1st plural dışarımız dışarılarımız 2nd plural dışarınız dışarılarınız 3rd plural dışarıları dışarıları Definite accusative Singular Plural 1st singular dışarımı dışarılarımı 2nd singular dışarını dışarılarını 3rd singular dışarısını dışarılarını 1st plural dışarımızı dışarılarımızı 2nd plural dışarınızı dışarılarınızı 3rd plural dışarılarını dışarılarını Dative Singular Plural 1st singular dışarıma dışarılarıma 2nd singular dışarına dışarılarına 3rd singular dışarısına dışarılarına 1st plural dışarımıza dışarılarımıza 2nd plural dışarınıza dışarılarınıza 3rd plural dışarılarına dışarılarına Locative Singular Plural 1st singular dışarımda dışarılarımda 2nd singular dışarında dışarılarında 3rd singular dışarısında dışarılarında 1st plural dışarımızda dışarılarımızda 2nd plural dışarınızda dışarılarınızda 3rd plural dışarılarında dışarılarında Ablative Singular Plural 1st singular dışarımdan dışarılarımdan 2nd singular dışarından dışarılarından 3rd singular dışarısından dışarılarından 1st plural dışarımızdan dışarılarımızdan 2nd plural dışarınızdan dışarılarınızdan 3rd plural dışarılarından dışarılarından Genitive Singular Plural 1st singular dışarımın dışarılarımın 2nd singular dışarının dışarılarının 3rd singular dışarısının dışarılarının 1st plural dışarımızın dışarılarımızın 2nd plural dışarınızın dışarılarınızın 3rd plural dışarılarının dışarılarının

Adverb

dışarı

1. outside
2. in the countryside
3. abroad

See also

• taşra

Further reading

• “dışarı”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu